ارزیابی میزان آمادگی الکترونیکی جهت استقرار در شهر الکترونیک (مطالعه موردی: سازمان خدمات کشاورزی)

به طور کلی جامعه ی آماده ی الکترونیکی به جامعه ای اطلاق میشود که به شبکه های ارتباطی الکترونیکی در بالاترین سطح خود دسترسی داشته و در آن استفاده مستمر از فاوا به صورت فرهنگ غالب درآمده باشد. در این راستا هنگامی که آمادگی الکترونیکی به شکلی مطلوب وجود داشته باشد، میتواند زمینهای مساعد برای استقرار اثر بخش شهر الکترونیک فراهم آورد. بنابراین درک صحیح از میزان این آمادگی در جهت تدوین استراتژیهای مناسب ضروری بوده، لازم است سازمانها با استفاده از ابزار ارزیابی متقَن، سطح آمادگی خود را برای تحقق کاربردهای متنوع فاوا مورد سنجش قرار دهند. هدف این مقاله بررسی میزان آمادگی الکترونیکی جهت استقرار در شهر الکترونیک در یک سازمان خدمات کشاورزی با استفاده از تئوری مجموعه های فازی میباشد. جامعه آماری این تحقیق متشکل از 70 نفر کارکنان اداری سازمان میباشد. به دلیل محدود بودن جامعه آماری، از روشهای نمونه گیری استفاده نشده و کل جامعه آماری مورد بررسی قرار گرفته است. به منظور گردآوری داده ها، بین اعضای جامعه آماری پرسشنامه توزیع گردید؛ که روایی و پایایی آن مورد تأیید قرار گرفت. نتایج بررسی نشان میدهد که در سازمان مورد بررسی میزان آمادگی الکترونیکی در حد مطلوبی میباشد؛ همچنین بین وضع موجود و ایده آلِ معیارهای آمادگی الکترونیکی فاصله قابل توجهی وجود ندارد.

Keywords:

شهر الکترونیک , مدلهای آمادگی الکترونیکی , ارزیابی آمادگی الکترونیکی , مجموعه های فازی