معصومه ایزدپناهی - کارشناس ارشد روانشناسی عمومی

هدف این پژوهش بررسی تاثیر آموزش تن آرامی بر اضطراب دانش آموزان دارای اتیسم بود. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر نوع روش پژوهش، نیمه آزمایشی دارای طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی دانش آموزان دارای اتیسم شهر تهران در سال ۱۴۰۱تشکیل دادند. از میان آنها تعداد ۳۰ نفر با روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند و در دو گروه ۱۵ نفر آزمایش و کنترل قرار داده شدند. جمع آوری اطلاعات مورد نیاز برای این پژوهش به دو صورت کتابخانه ای، مراجعه به اسناد و مدارک و میدانی بوده است. در بخش میدانی پژوهش از مقیاس اضطراب بک استفاده شد. گروه آزمایش تحت مداخله جلسه های آموزش مهارتهای تن آرامی، قرار داده شدند. گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. تحلیلداده های پژوهش با استفاده از نرم افزار آماری SPSS انجام شد. نتایج نشان داد، آموزش تن آرامی بر اضطراب تاثیر داشته است.

تن آرامی، اضطراب، اتیسم، دانش آموزان، تهران