راحله حاجی نیا

در مجموعه ها و آثار داستانی دوران معاصر، زن نقش قابل توجهی ایفا کرده است و نویسندگان، توجه شایانی به جایگاه خانوادگی و اجتماعی زن داشته اند. هدف اصلی این پژوهش دستیابی به انواع شخصیت زنان، شخصیت پردازی و جایگاه زنان در آثار هوشنگ مرادی کرمانی و فریبا کلهر و همچنین مقایسه آثار این دو نویسنده میباشد.محقق آثاریک نویسنده مرد ویک نویسنده زن را به صورت توصیفی-تحلیلی مورد بررسی قرار داده است، زیرا با توجه به مردسالار بودن جامعه ایران و روند روبه رشد زنان و یافتن جایگاه خاص اجتماعی ضرورت دارد تا دیدگاه نویسندگان زن ومرد معاصر را در ارتباط با نقش زنان در جامعه مورد مطالعه قرار داد و شباهت ها وتفاوت های دیدگاه ها و نظرات آنان را یافت. اکثر شخصیتهای رمانهای کلهر، زنان و دختران و در رمانهای مرادی کرمانی بیشتر شخصیتها مردان هستند، بنابراین مشکلات وجایگاه اجتماعی زنان در آثار کلهر نمود بیشتری داشته است. در رمانهای مرادی کرمانی سیمای سنتی زن ترسیم شده است. قهرمانان زن در داستانهای مرادی کرمانی بسیارند ولی کنش هایشان تقریبا یکسان است. تصویری که مرادی کرمانی از زنان ارائه میدهد، تصویری واقعی است که برگرفته از حقایق و مسائل موجود در جامعه است و فعالیت هایشان در نقش همسری، مادری و خواهری خلاصه می شوند . اما در رمانهای فریبا کلهر سیمای زن سنتی در مقابل زنان ودختران مدرنیته قرار گرفته است که در نهایت مدرنیته بر سنتی غالب شده است. به طور کلی میتوان نتیجه گرفت که در آثار کلهر نقش سرویس خدمات دهی زنان در خانواده و نقشهای سنتی آنان کاهش یافته وبر فعالیتها ونقشهای دانایی، قدرت، حمایتگری دیده می شود ولی در رمانهای مرادی کرمانی بر نقشهای سنتی زنان تاکید شده است و محبت، مهربانی، ایثار و.... را مرادی کرمانی مختص زنان میداند.

جنسیت، زنان، فریبا کلهر، هوشنگ مرادی کرمانی، شخصیت پردازی.