سمانه خزاعی - استادیار روان شناسی، گروه روان شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه بیرجند،بیرجند، ایران.

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش حسادت عاشقانه بر رضایت زناشویی با میانجی گری سبکهای ابراز هیجانانجام شد. روش پژوهش توصیفی و از نوع تحلیل مسیر بود. جامعه آماری شامل کلیه معلمان زن شهر بیرجند در سال ۱۴۰۰ بودند که ۱۰۸ نفر به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای به کار گرفته شده، مقیاس حسادت چندبعدی (MJS)، شاخص رضایت زناشویی (IMS)، پرسشنامه ابرازگری هیجان (EEQ)، پرسشنامه دوسوگرایی در ابراز هیجان (AEEQ) و پرسشنامه کنترل هیجانی (ECQ) بود. برای تحلیل دادهها از همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر و نیز نرم افزار SPSS-۲۶ و برنامه ماکرو پروسس پریچر و هایز استفاده شد. نتایج نشان داد حسادت عاشقانه میتواند رضایت زناشویی (۰/۲۰۰) و سبکهای ابرازگری هیجانی (-۰/۳۰۱)، دوسوگرایی هیجانی (۰/۲۳۹) و کنترل هیجانی (۰/۴۰۶) را پیشبینی نماید. سبکهای ابرازگری هیجانی (-۰/۲۰۰) و کنترل هیجانی (۰/۲۵۹) میتوانند رضایت زناشویی را پیشبینی نمایند اما دوسوگرایی هیجانی نمیتواند رضایت زناشوییرا پیشبینی نماید. همچنین حسادت عاشقانه میتواند رضایت زناشویی را به صورت غیرمستقیم و از طریق ابرازگری هیجانی (۰/۰۶۰) و کنترل هیجانی (۰/۱۰۵) پیشبینی نماید. بر این اساس میتوان نتیجه گرفت کهحسادت عاشقانه باعث میشود که طرفین سعی در عدم ابرازگری هیجانی و درنتیجه کنترل هیجان داشته باشند و این وضعیت باعث بروز نارضایتی در میان زوج میشود.

حسادت عاشقانه، رضایت زناشویی، ابرازگری هیجانی، دوسوگرایی هیجانی، کنترل هیجانی.