بررسی و تحلیل اثر چگونگی توزیع درآمد ملی بر کیفیت و کمیت آموزشی در ایران( با استفاده از شاخص های ضریب جینی و توسعه انسانی)

هیچ مکتب، رویکرد یا نظریه ای را نمی توان یافت که برای آموزش شان و رتبه و منزلتی والا، قایل نشده باشد. این اهمیت در مذاهبمختلف نیز به وضوح مشاهده می شود که به عنوان مثال در شرع مقدس اسلام تاکیدات ویژه ای از قبیل اطلبوا العلم ولو بالصین مشاهده می شود. رویکرد عرفی نیز به مقوله دانش و علم بسیار مثبت بوده است به طوری که نمی توان در جهان عرف جا معه ای را در تضاد با علم یافت. اهمیت دانش و آموزش علم به حدی بوده است که بسیاری از مکاتب مختلف فلسفی و اقتصادی، فراهم نمودن شرایط علم آموزی برای عموم مردم را از وظایف دولت ها دانسته اند. دولت ها نیز بنا به این وظیفه خود سعی در بر طرف نمودن موانع موجود بر سر راه علم آموزی و کسب دانش نموده و سعی در فراهم نمودن شرایط بهینه برای کسب دانش می نمایند. این تحقیق، تحقیقی توصیفی- تحلیلی است که به شیوه کتابخانه ای سعی نموده است تا یکی از موانع موجود در راه علم آموزی را شناسایی نماید. متغیر اصلی وابسته در این تحقیق، کمیت و کیفیت آموزش و متغیر اصلی مستقل چگونگی توزیع درآمد در کشور ایران در دوره زمانی سی ساله ۱۳۵۷ ( الی )۱۳۸۸ است. شاخص ضریب جینی به عنوان متغیر توزیع درآمد و میزان درصد باسوادی، متغیر کمیت آموزشی در نظر گرفته شده است. شیوه آماری رگرسیون خطی جهت تحلیل فرضیه تحقیق مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که در کشور ایران ارتباط معناداری بین چگونگی توزیع درآمد و میزان کمیت آموزش وجود دارد.

Keywords:

توزیع درآمد , ضریب جینی , شاخص توسعه انسانی , نرخ باسوادی