کمیل عراقی فرد - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت و برنامه ریزی آموزش عالی،دانشگاه تهران
میلاد بهادری

پژوهش حاضر با هدف شناسایی تجربیات دانش آموزان پایه ششم ابتدایی یکی از مدارس شهر همدان از تعاملات موثر در آموزش مجازی انجام شده است. دیدگاه فلسفی پژوهش تفسیری می باشد و از نظر ماهیت داده ها، پژوهش کیفی است. و از نظر هدف تحقیق می توان آن را در زمره تحقیقات کاربردی قرار داد و از مطالعه موردی به عنوان طرح پژوهش استفاده شده است. برای گردآوری داده ها از مصاحبه نیمه سازمان یافته استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پایه ششم یکی از مدارس ابتدایی شهر همدان در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ می باشد. نمونه گیری به صورت هدفمند صورت گرفته است. ۱۰ نفر از دانش آموزان پایه ششم یکی از مدارس شهر همدان نمونه پژوهش را تشکیل می دهند. برای تجزیه و تحلیل داده های مصاحبه از روش تحلیل موضوعی استفاده شد. این مصاحبه در قالب ۷ سوال از مصاحبه شوندگان انجام شد. یافته های پژوهش، تجربیات دانش آموزان را در هر یک از تعاملات به صورت مقوله های زیر زیر نشان داد؛ تعامل یادگیدنده - یاددهنده: سر در گمی در تعامل، ضعف در ابزار برقراری ارتباط تعامل یادگیرنده-یادگیرنده: بی فایده بودن گروه بندی، عدم پذیرش در گروه همسالان تعامل یادگیرنده والدین، بی توجهی والدین، تمایل بیشتر به یادگیری در حضور والدین، تعامل بیشتر با مادر تعامل یادگیرنده محتوا: عدم تنوع محتوا، عدم جذابیت محتوا نتایج گویای این است که دانش آموزان در بستر آموزش مجازی در تعاملات مذکور تجربیات مثبتی را نداشته اند و معلمان و والدین که در این تعاملات موثر هستند نتوانسته اند زمینه مناسبی برای انواع تعاملات فراهم کنند.

آمورش مجازی، تعاملات موثر، یادگیرنده