نسیمه زارع - کارشناسی ارشد فلسفه ، دانشگاه مازندران، دبیر فلسفه و منطق

به سه صورت فلسفه با آموزش و پرورش ارتباط دارد، در صورت اول و دوم فلسفه ی تعلیم و تربیت به معنای اعمال یا اجرای فلسفه در امور تربیتی است. در صورت سوم فلسفه به معنی تئوری یا اساس نظری و تعلیم و تربیت به عنوان عمل مورد توجه قرار می گیرد. در اینصورت فلسفه به عنوان رشته ای که درباره متافیزیک واقعیت جهان معرفت آدمی ارزشها بحث می کند با تعلیم و تربیت که رشته ای مستقل است و با معلم شاگرد مواد درسی، وسایل تعلیماتی، روش تدریس، مدیریت و سازمان و برنامه سروکار دارد ارتباط پیدا می کند. رابطه فلسفه با تعلیم و تربیت در صورت دوم به صورت اجرای روشهای فلسفی یا فعالیتهای فلسفی در برخورد با مسائل تربیتی ظاهر می گردد. در بحث های علمی معلم و شاگرد می توانند از روشهای دیالتیکی «گفتگوی دو جانبه استقرائی، قیاسی و یا روش حل مسئله استفاده کنند. «روش حل مسئله» از لحاظ تربیتی در تقویت یادگیری شاگردان و معلمان و در آموزش مطالب علمی تاثیر فراوان دارد. در صورت سوم فلسفه بعنوان «تئوری» و تعلیم و تربیت به عنوان «عمل» تلقی می شود. از طرف دیگر فلسفه از لحاظ نظری ما را با جهان و انسان آشنا می سازد.

بررسی ، ابعاد ، فلسفه ، تعلیم و تربیت ، یادگیری ، آموزش