ارزیابی خطر تخریب اراضی جلگه بهادران استان یزد با استفاده از تکنیکهای دورسنجی و سیستم اطلاعات جغرافیایی

تخریب خاک مشکلی جهانی است که انسان با برهم زدن توازن طبیعی محیط نقش موثری در روند صعودی آن داشته است. ظهور آثار تخریب خاک و ناپایداری منابع پایه کشاورزی در منطقه مطالعاتی بهادران استان یزد بیانگر ایجاد بیابانزایی در سطح منطقه مطالعاتی و تهدیدی جدی جهت حیات این ناحیه میباشد. بدین منظور در مطالعه حاضر با استفاده از معادلات تهیه شده توسط فائو یونپ بر پایه فاکتورهای اقلیمی و خاک و با بهرهگیری از تکنیکهای دورسنجی و سیستم اطلاعات جغرافیایی، خطر تخریب خاک منطقه مطالعاتی بررسی و نقشه خطر تخریب تهیه گردید. برطبق نتایج بهدست آمده ۵/۳۹ درصد اراضی خطر تخریب شیمیایی کم و خطر تخریب فیزیکی خیلی زیاد،۱/۱۸ درصد خطر تخریب شیمیایی کم و خطر تخریب فیزیکی متوسط، ۳/۱۷ درصد خطر تخریب شیمیایی خیلی زیاد و خطر تخریب متوسط، ۸/۱۲ درصد خطر تخریب شیمیایی و فیزیکی متوسط، ۶/۷ درصد خطر تخریب شیمیایی و فیزیکی خیلی زیاد و ۷/۴ درصد خطر تخریب شیمیایی متوسط و خطر تخریب فیزیکی زیاد را نشان داده است. در این بین فاکتور انسانی با مدیریت غیراصولی باعث خطر تخریب شیمیایی شدید و افزایش روند بیابانزایی در منطقه مطالعاتی گردیده است، بنابراین پیشنهاد میگردد تا با آموزش و توجیه کشاورزان نسبت به خطر موجود، از ایجاد یک بحران شدید بیابانزایی در این ناحیه جلوگیری بهعمل آورد.

Keywords:

تخریب خاک , فائو یونپ , خطر تخریب شیمیایی , خطر تخریب فیزیکی