بررسی و تبیین نقش صنعت گردشگری در توسعه فضای شهری با تاکید بر عوامل جغرافیایی

امروزه توریسم فراتر از یک صنعت به مثابه یک پدیده پویای جهانی و اجتماعی دارای پیچیدگی های خاص خویش است گردشگری، از فعالیت های مهم با پیامدهای اقتصادی، اجتماعی و محیطی در شهرهاست. سیاست توسعه گردشگری، رویکردی است که شهر با تاکید برآن می تواندضمن افزایش منافع آن، تاثیرات منفی را به حداقل کاهش دهد.در سطح جهانی، نقش گردشگری به عنوان یک عامل رشد و توسعه اجتماعی- اقتصادی متداول تر شده است. در جهان توسعه یافته، مناطق حاشیه ای یا محروم به لحاظ اقتصادی به طور فزایندهای بر گردشگری به عنوان ابزاری برای انگیزش بازسازی اقتصادی و اجتماعی تمرکز می کنند؛درحالیکه برای بسیاری از کشورهای کمتر توسعه یافته، گردشگری جزء ضروری سیاست های توسعه ای آنها شده است. درواقع،اگرچه جهان کمتر توسعه یافته، به طورکلی تقریبا یک سوم کل ورودی ها و دریافتی های گردشگر بین المللی را به خود اختصاص داده است.گردشگری،از فعالیت های مهم با پیامدهای اقتصادی، اجتماعی ومحیطی درشهرهاست.سیاست توسعه گردشگری،رویکردی است که شهر با تاکید برآن میتواند ضمن افزایش منافع آن، تاثیرات منفی را به حداقل کاهش دهد.فضاهای جغرافیایی و واحدهای متاثر از موقعیت مکانی و محیط طبیعی خود هستند و با محیط های پیرامونی در یک فرایند تاثیر و تاثر قرار دارند. در این بین بادگیر در مناطق گرم وخشک نه تنها یک عامل برای تنظیم شرایط محیطی که نمادی از معماری این اقلیم است.با توجه به کاربرد آن در تابستان، به طور کل بادگیرها در جبهه تابستان نشین و برفراز یا در پشت یا کنار ایوان جنوبی خانه ها مستقر هستند.بسیاری از کشورهای پیشرفته، گردشگری را بهترین راه اعتلای فرهنگ، ایجاد تفاهم بین المللی و دست یابی به درآمدهای سرشار اقتصادی می دانند. در حال حاضر بسیاری از کشورها منافع اقتصادی و اجتماعی خود را از گردشگری شهرهای خود دریافت می کنند و درآمدهای گردشگری را برای توسعه زیرساخت های شهری بکار می برند.

Keywords:

رویکرد جغرافیایی , جغرافیای انسانی , صنعت گردشگری وتوریسم