اثر ۸ هفته تمرین تناوبی با شدت بالا بر میزان پروتئین های Wnt و NF-kB بافت قلب موش های صحرایی نر نژاد ویستار مبتلا به دیابت نوع ۲
Publish place: Sport and Exercise Physiology، Vol: 15، Issue: 4
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 113
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_OEPPA-15-4_003
تاریخ نمایه سازی: 11 مهر 1401
Abstract:
زمینه و هدف: کاردیومیوپاتی دیابتی یکی از عوامل خطرزای اصلی برای عوارض قلبی- عروقی دیابت است و از آنجایی که فعالیت بدنی در بیماران دیابتی می تواند ساختار و عملکرد میوکارد را تحت تاثیر قرار دهد، لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) بر محتوای پروتئین های NF-kB و Wnt بافت عضله قلبی موش های صحرایی نژاد ویستار مبتلا به دیابت نوع دو است.مواد و روش ها: در مطالعه حاضر ۲۰ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با سن ۸-۶ هفته و میانگین وزن ۹/۱۶±۳/۱۹۱ گرم، بهطور تصادفی به چهار گروه (هر گروه شامل ۵ موش صحرایی) سالم+کنترل، سالم+تمرین، دیابت+کنترل و دیابت+تمرین تقسیم شدند. پس از یک دوره رژیم غذایی پر چرب و سپس القاء دیابت، حیوانات در گروه های سالم+تمرین و دیابت+تمرین قرارداد تمرینی را به مدت ۸ هفته و ۵ جلسه در هفته را انجام دادند. ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی بافت قلب استخراج شد و بررسی سطوح بیان پروتئین های NF-kB و Wnt با استفاده از روش وسترن بلات انجام گرفت. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معناداری کوچکتر از ۰۵/۰بررسی شد. همچنین، برای بررسی تغییرات وزن و سطح گلوکز موش های صحرایی در مراحل و هفته های مختلف تمرینی از آزمون تحلیل واریانس مرکب استفاده گردید.نتایج: نتایج نشان داد مقادیر نسبی پروتئین های NF-kB و Wnt در گروه های دیابت+کنترل و دیابت+تمرین به صورت معنا داری نسبت به گروه های سالم بیشتر بود (۰۰۱/۰P=). همچنین، میزان پروتئین Wnt در گروه دیابت+تمرین نسبت به گروه دیابت+کنترل به صورت معناداری کمتر بود (۰۰۱/۰P=)، در حالی که میزان پروتئین NF-kB در گروه دیابت+تمرین نسبت به گروه دیابت+کنترل تفاوت معنا داری را نشان نداد. نتایج آزمون تحلیل واریانس مرکب در خصوص تغییرات میانگین وزن نشان می دهد وزن موش های صحرایی در گروه های دیابت+کنترل و دیابت+تمرین از زمان آغاز تمرین و استفاده از رژیم غذایی پرچرب تا مرحله قبل از تزریق STZ به صورت معنا داری بیشتر (۰۰۱/۰P=) و در هفته پایانی و انتهای قرارداد تمرینی به صورت معنا داری کمتر بود (۰۰۱/۰P=). همچنین، سطح قند خون گروه های دیابت+کنترل و دیابت+تمرین یک هفته پس از تزریق STZ به صورت معنا داری بیشتر (به ترتیب ۰۰۱/۰P= و ۰۰۳/۰P=)، و در پایان قرارداد تمرینی در گروه دیابت+تمرین به صورت معنا داری کمتر بود (۰۰۱/۰P=).نتیجه گیری: در نهایت باید اظهار داشت که تمرینات HIIT احتمالا می تواند ساختار و عملکرد میوکارد را تحت تاثیر قرار داده و به عنوان راهکاری غیر دارویی امیدوارکننده باشد.
Keywords:
Authors
محمد رمی
گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
مریم عظیم پور
فیزیولوژی ورزشی، گرایش عصبی عضلانی، فسا، ایران
کیوان خرمی پور
دانشکده پزشکی افضلی پور، مرکز تحقیقات فیزیولوژی و علوم اعصاب، پژوهشکده نوروفارماکولوژی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :