طراحی و اعتبار یابی مدل بومی حکمرانی خوب مبتنی بر آموزه های دینی با رویکرد آمیخته

هدف مطالعه حاضر طراحی مدل بومی حکمرانی خوب مبتنی بر آموزه های دینی است. روش این مطالعه آمیخته (کیفی-کمی) است، جمع آوری داده ها در بخش کیفی از طریق مرور نظام مند اسناد و کتب دینی و تاریخی انجام و با روش داده بنیاد مورد تحلیل قرار گرفت و در بخش کمی با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته داده های، ۶۲ نفر از مدیران ارشد و میانی استانداری استان مازندران به شیوه نمونه گیری سرشماری گردآوری و با روش مدل سازی معادلات ساختاری آزمون شد. از تحلیل یافته های کیفی، مدل مفهومی در قالب ۷۰۰ مفهوم اولیه، ۵۹ مقوله فرعی و ۲۱ مقوله اصلی طراحی شد. جهت اعتبار یابی کیفی و بررسی روایی مدل؛ از روش تایید خبرگان منتخب با استفاده از روش نمونه گیری ترکیبی قضاوتی و گلوله برفی (۱۱ تن) استفاده شد. یافته های بخش کمی بر اساس گزاره های حکمی به دست آمده، علاوه بر تایید اعتبار مدل های اندازه گیری و ساختاری مدل پژوهش، تاثیر مثبت شرایط علی (شایستگی های مدیران، وحدت جهت بین ارکان اصلی سازمان) بر پدیده حکمرانی خوب و تاثیر مثبت حکمرانی خوب بر راهبردها (اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، منابع انسانی) مورد تایید واقع شد. همچنین علاوه بر تایید تاثیر مثبت شرایط زمینه ای (نظارت، فرهنگ سازی، پویایی مشورت و مدیریت دانش محور) و تاثیر منفی شرایط مداخله گر (فساد، خیانت و ناکارآمدی مدیران، تحمیل فشار بر مردم) بر راهبردها، تاثیر مثبت راهبردها بر نتایج حکمرانی خوب تایید شد.

Keywords:

حکمرانی خوب , آموزه های دینی , نظریه داده بنیاد , رویکرد آمیخته