تنوع ملکولی و روابط ژنتیکی ارقام پسته ایرانی و خارجی با استفاده از نشانگرهای هدفمند مبتنی بر CAAT-box ژن ها
عنوان مقاله: تنوع ملکولی و روابط ژنتیکی ارقام پسته ایرانی و خارجی با استفاده از نشانگرهای هدفمند مبتنی بر CAAT-box ژن ها
شناسه ملی مقاله: JR_JOAGK-14-3_003
منتشر شده در در سال 1401
شناسه ملی مقاله: JR_JOAGK-14-3_003
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
آزاده ایمانی - دانشجوی کارشناسی ارشد ژنتیک و به نژادی گیاهی، دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)، قزوین، ایران.
جعفر احمدی - استاد، گروه ژنتیک و به نژادی گیاهی، دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)، قزوین، ایران
محسن حیدری - کارشناس ارشد علوم باغبانی، پژوهشگر بخش تحقیقات پسته، مرکز پژوهشی فناوری های نوین باغبانی پسته، تهران، ایران
خلاصه مقاله:
آزاده ایمانی - دانشجوی کارشناسی ارشد ژنتیک و به نژادی گیاهی، دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)، قزوین، ایران.
جعفر احمدی - استاد، گروه ژنتیک و به نژادی گیاهی، دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)، قزوین، ایران
محسن حیدری - کارشناس ارشد علوم باغبانی، پژوهشگر بخش تحقیقات پسته، مرکز پژوهشی فناوری های نوین باغبانی پسته، تهران، ایران
هدف: بررسی میزان تنوع ژنتیکی در ارقام ایرانی و خارجی پستههای موجود در ایران با استفاده از نشانگرهای CBDP (CAAT box- derived polymorphism) و کارائی این نشانگرها در تفکیک و گروهبندی ارقام و از و اهداف این تحقیق بهشمار میآید. مواد و روش ها: در این تحقیق تنوع ژنتیکی ۷۳ رقم (۶۳ رقم ایرانی و ۱۰ رقم خارجی) با استفاده از ۲۵ آغازگر CBPD مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج: بر اساس نتایج آزمایش درصد چند شکلی باندها در ارقام ایرانی ۵۶/۷۷ درصد و در ارقام خارجی ۸۰/۶۷ درصد مشاهده شد. میانگین PIC برای نشانگرهای CBPD، ۷۶/۰ بود و تمام آغازگرهای CBDP توانایی بالایی در تفکیک ارقام پسته داشتند. میانگین MI (Marker Index) برای آغازگرهای CBDP برابر۶۵/۲ بود و آغازگر CAAT۲ بیشترین (۵۲/۸( مقدار MI را نشان داد. تجزیه واریانس مولکولی نشان داد که از کل تنوع، چهار درصد به تنوع بین گروهی و ۹۶ درصد به تنوع ژنتیکی درون گروهی اختصاص دارد. مقدار Gst برابر با ۰۴/۰ تنوع پایین بین گروهی و مقدار Nm برابر با ۰۳/۱۱ احتمال وقوع جریان ژنی بین ارقام خارجی و ایرانی پسته را نشان داد. ارقام ایرانی از نظر هر دو شاخص تنوع ژنی Nei و شانون از مقادیر بالاتری نسبت به ارقام خارجی برخوردار بودند. تجزیه کلاستر با استفاده از ماتریس جاکارد و به روش UPGMA نشان داد که متوسط ضریب تشابه بین ارقام ۶۸/۰ بود و ارقام پسته مورد مطالعه در سه گروه اصلی از هم متمایز شدند که هر کدام از گروههای اصلی به چند زیرگروه تفکیک شدند. تجزیه به مختصات اصلی نیز تقسیم بندی حاصل از تجزیه کلاستر را تائید نمود. نتیجه گیری: استفاده از نشانگرهایCBDP برای بررسی تنوع ژنتیکی ارقام پسته مناسب میباشند و کارایی و قدرت تمایز آغازگرهای CBDP با توجه به بالا بودن میانگین PIC و MI تایید شد.
کلمات کلیدی: تنوع ژنی, پسته, نشانگر عملکردی, جعبه CAAT, CBDP
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1529223/