رابطه معنویت و خوش بینی

هدف این پژوهش، بررسی رابطه معنویت با خوش بینی و تاثیر آن بر سلامت و ابعاد مختلف زندگی می باشد. تحقیق حاضر از جوامع آماری مختلف، سنین مختلف و در کشورهای مختلف در ۱۳ پژوهش جداگانه صورت گرفته است تهیه شده است. مجموع جامعه آماری مورد مطالعه ۴۶۲۸ نفر بودند. در نمونه گیری از روش نمونه گیری تصادفی استفاده شده است. نتایج پژوهش های انجام شده نشان میدهند که معنویت باعث می شودکه فرد دارای هویت یکپارچه، رضایت، شادی، عشق، احترام، نگرش های مثبت، آرامش درونی و هدف و جهت در زندگی باشد. بین دلبستگی ایمن به خدا و پریشانی روانی، رابطه منفی وجود دارد. و توجه به مذهب و دعا موجب کاهش آثار زیانآور بیماریها و اضطراب می شود. افرادی که معنویت بالاتری دارند، سلامتی بیشتری را گزارش دادند و نسبت به درمانشان خوشبینتر بودند. و معنویت می-تواند به طور بالقوه عواقب روانپزشکی را در بیماران سرطانی کاهش دهد. بین کیفیت زندگی و خوش بینی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و افرد خوشبین، کمتر دچار مشکلات روانی میشوند و از سلامت بیشتری برخوردارند. دلبستگی به خدا، سلامت معنوی و احساسات مثبت متعاقب آن میتواند در به وجود آمدن دیدگاه خوشبینانه در برابر حوادث استرسزا و تهدیدآمیز زندگی نقش داشته باشد. همچنین نتایج تحقیق صورت گرفته نشان می دهد که آن دسته از کارمندانی که از رفاه معنوی بهتری برخوردار هستند نسبت به آینده خوشبین ترند.

Keywords:

معنویت , خوش بینی , رضایت , نگرش مثبت , دلبستگی به خدا