پری سیماخانی - دانشجوی کارشناس ارشد تاریخ و فلسفه آموزش و پرورش گرایش تعلیم و تربیت اسلامی

هدف : این مطالعه با هدف بررسی رابطه بین سبکهای فرزندپروری والدین با راهبردهای شناختی دانش آموزان پسر مقطع دبستان منطقه۴تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ انجام شده است. روش شناسی: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- مقطعی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر مقطع دبستان منطقه ۴ تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۰ - ۱۴۰۱ است که بالغ بر ۳۹۵ نفر بودند که ۱۹۶ نفر بر اساس جدول مورگان به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و مورد بررسی قرار گرفتند. داده های پژوهش با استفاده از روش ها و شاخص های آماری شامل: فراوانی، درصد، میانگین، انحراف معیار، ضریب همبستگی و رگرسیون چند متغیره مورد بررسی قرار گرفتند ، ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های سبک فرزندپروری بامریند و برای راهبردهای شناختی داوسون و مک اینری استفاده شده است. یافته ها: بین سبکهای فرزندپروری والدین با راهبردهای شناختی پسر مقطع دبستان منطقه ۴ شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ به طور معنی داری رابطه وجود دارد. همچنین بین سبک مقتدرانه و راهبردشناختی رابطه مثبت برقرار است. نتیجه گیری: بر اساس یافته ها می توان گفت که سبکهای فرزندپروری در راهبردهای شناختی دانش آموزان موثر است.

سبک فرزندپروری – راهبردهای شناختی –دانش آموزان