مدل ارزیابی عملکرد مدیریت دانش به منظور ارتقاء در مدیریت شهری

مدیریت دانش یکی از موضوعات جالب و چالش برانگیز علم مدیریت در هزاره جدید و به عنوان رهیافتی نو و باارزش در کنار سایر راهبردهای تجاری و رقابتی است. بدین منظور سازمان ها به فکر پیاده سازی برنامه های مدیریت دانش افتادند تا از مزایای بالقوه آن بهره ببرند. مدیران کارامد امروزی باید داده های لازم را از نظام تولیدی، پایگاه و منابع داخلی و خارجی متعددی به دست آورند. مدیران برای برخورداری از مزیت های رقابتی باید داده های خام را تجزیه وتحلیل نموده، آن ها را به اطلاعات معنادار سازمانی تبدیل و سپس این اطلاعات معنادار را به دانش مفید سازمانی مبدل سازند. روش ایدئال عبارت است از توزیع و تقسیم اطلاعات. ضمن این کار باید فرآیندی را آغاز کنند که بتواند دارایی های سازمان را افزایش دهد. سرانجام باید بتوانند دانش سازمانی را به موفقیت کسب وکار تبدیل کنند و با به کارگیری آن ها مزیت رقابتی، رشد پایدار و افزایش منابع را ایجاد نمایند. در راستای رسیدن به مزیت رقابتی پایدار، توجه به دانش موجود، چگونگی استفاده موثر از آن و ایجاد ساختاری برای استفاده از اطلاعات و دانش جدید امری مهم و حیاتی شمرده می شود که سازمان ها باید توجه ویژه ای به آن داشته باشند. عوامل اصلی در اجرای موفق مدیریت دانش به صورت منابع و نیروی انسانی، رهبری، راهبردها، فرهنگ سازمانی، فرآیندها و فعالیت ها، فناوری اطلاعات و ارزیابی و اندازه گیری عملکرد تعیین شده است. از بین عوامل فرعی موثر در موفقیت اجرای مدیریت دانش به ترتیب استخدام کارکنان واجد شرایط، برخورداری از یک چشم انداز مشترک، ایجاد فضا و زمان مناسب برای بارش افکار و برخورداری از اهداف بلندمدت و کوتاه مدت شفاف جهت مدیریت دانش بالاترین اهمیت را در موفقیت اجرای مدیریت دانش در شرکت های دانش بنیان کسب کرده اند. کسب توانمندی های رقابتی در جهان امروز به یکی از چالش های اساسی کشورهای مختلف در سطح بین المللی تبدیل شده است. مزیت رقابتی دارای مفاهیم و تعاریف متعددی است که به آن اشاره می کنیم.

Keywords:

کلمات کلیدی: مقیاس , عملکرد , مدیریت دانش , ارزیابی , شهرداری تهران.