سیده شیوا علوی نژاد - Department of Aquatic Health and Diseases, Faculty of Veterinary Medicine, University of Tehran, Tehran, Iran.
رضا کاظم پور - Department of Biology, Roudehen Branch, Islamic Azad University, Roudehen, Iran.
مهران مهدی پور - Department of Veterinary, Garmsar Branch, Islamic Azad University, Garmsar, Iran.
امیراقبال خواجه رحیمی - Department of Marine Science and Technology, Islamic Azad University, North Tehran Branch, North Tehran, Iran

این مطالعه به منظور بررسی تاثیر تغذیه با مکمل اسانس اورگانو بر بافت مغز ماهیان کوی تحت مسمومیت طولانی مدت با داروی ناپروکسن انجام شد. برای این منظور ۱۳۵ ماهی کوی (میانگین وزنی ۱±۵ گرم و میانگین طول ۱±۶ سانتی متر) در سه گروه با سه تکرار، به مدت ۳۰ روز با دو رژیم غذایی جیره پایه و جیره حاوی اسانس اورگانو تغذیه شدند و سپس به مدت ۱۴ روز تحت مسمومیت طولانی مدت با داروی ناپروکسن قرار گرفتند. تیمارها شامل گروه کنترل (C): تغذیه با جیره پایه، گروه T۱: تغذیه با جیره پایه و مسمومیت با ناپروکسن و گروه T۲: تغذیه با جیره حاوی اسانس اورگانو و مسمومیت با ناپروکسن، بود. نمونه برداری از بافت مغز در پایان آزمون انجام شد و نمونه های بافت پس از تثبیت در محلول بوئن و تهیه اسلاید های بافت شناسی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد، بیشترین عارضه مشاهده شده درتیمار T۱ شامل: گلیوز، واکوئله شدن، نکروز، التهاب و پرخونی بود و این عارضه ها در T۲ با اثر تخریبی کمتری نسبت به T۱ مشاهده گردید. این نتایج نشان دهنده تاثیر مثبت تغذیه با اسانس اورگانو در کاهش آسیب بافت مغز در نتیجه مسومیت با ناپروکسن در ماهی کوی بود. با توجه به گسترش مصرف ناپروکسن و افزایش شناسایی باقی مانده این دارو در آبهای سطحی جهان، بررسی اثرات این آلاینده دارویی بر موجودات غیر هدف به ویژه ماهیان بسیار حائز اهمیت است و اهمیت شناسایی و معرفی استراتژی های کاربردی را در جهت کاهش عوارض سوء و ضررهای اقتصادی ناشی از مسمومیت با این آلاینده ها دو چندان می کند.

Oregano essential oil, Naproxen, Koi fish, Histopathology, Brain, اسانس اورگانو, ناپروکسن, ماهی کوی, آسیب شناسی, مغز