احسان ناصری - کارشناس ارشد مهندسی عمران- سازه، موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی شاهرود، شاهرود، ایران
ابوذر میرزاخانی - استادیار گروه مهندسی عمران واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران

امروزه سازه های بتن آرمه در صنعت ساختمان از جایگاه ویژه­ای برخوردارند. جهت بهسازی برخی از ساختمان­های بتنی موجود از مهاربندهای فولادی با اتصال مستقیم مهاربند به قاب بتنی استفاده می شود. موضوع مهمی که در این میان مطرح می شود آن است که، جزئیات اتصال مهاربند به سازه بتنی چگونه باشد. ناحیه اتصال در سازه­های بتنی همیشه در طی رخداد زلزله بیشترین آسیب را متحمل میشوند. لذا عملکرد ناحیه اتصال و نوع اتصال مهاربند فولادی به قاب بتنی بر رفتار لرزه­ای و سطوح گسیختگی قاب تاثیر­گذار خواهد بود. برای این منظور در این پژوهش سه روش اتصال مهاربندهای فولادی به قاب بتنی برسی شده است. مدلها بصورت قاب­های یک طبقه یک دهانه و دو طبقه یک دهانه با روش المان محدود در برنامه Abaqus مدل سازی شده است. نتایج نشان می دهد که تغییر در نوع اتصال باعث تغییر در میزان جذب انرژی، توزیع تنش و حداکثر تغییرمکان جانبی قاب می­گردد. از منظر نتایج بدست آمده و با اعمال بارهای رفت و برگشتی، ابتدا مدل کاشت بولت و سپس مدل اتصال با ژاکت فلزی به عنوان مدل های منتخب در نظر گرفته شده است و به لحاظ عملکردی که پلاستیک شدن المانها و خرابی، نماینده آن است اختلاف بین شیوه های اتصال حداکثر ۱۰ درصد است و همگی قابل قبول تلقی می شوند.

مهاربند فلزی, روش المان محدود, جذب انرژی, رفتارسنجی