نقش مدیریت استعدادها در حفظ و نگهداری بازیکنان باشگاه های فوتبال استان اصفهان

هدف تحقیق: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش مدیریت استعداد در حفظ و نگهداری بازیکنان فوتبال باشگاه های استان اصفهان انجام شد.روش شناسی: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر گردآوری داده ها توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل مربیان و بازیکنان تیم های فوتبال استان اصفهان (۸۰۰ نفر) بودند که نمونه به صورت طبقه ای نسبی(۲۰۰ نفر) انتخاب شدند. داده ها به وسیله پرسشنامه مدیریت استعداد نیک پور (۲۰۱۷) و پرسشنامه حفظ و نگهداری قوسی و همکاران (۲۰۱۵) جمع آوری شد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه به وسیله ۱۰ نفر از متخصصان و پایایی به وسیله آلفای کرونباخ تایید شد. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار اس.پی.اس.اس نسخه ۱۶ و نرم افزار اسمارت پی. ال. اس نسخه ۳ استفاده گردید.نتایج تحقیق: نتایج نشان داد که مدیریت استعداد اثر مثبت و معناداری روی ابعاد حفظ و نگهداری بازیکنان دارد. این نتایج شامل اثر مثبت و معنادار مدیریت استعداد بر ترک نکردن باشگاه (۴۳/۰=β)، ثبات و امنیت شغلی (۶۲/۰=β) و خالی نماندن پست های تیم (۵۶/۰=β) بود.نتیجه گیری: با توجه به نقش مدیریت استعداد در حفظ و نگهداری بازیکنان در باشگاه های فوتبال می توان گفت مدیران باشگاه ها باید برنامه ریزی دقیقی برای مدیریت استعدادها در تمام سطوح داشته باشند تا بتوانند استعدادها را در باشگاه خود حفظ کرده و از خروج آن ها از باشگاه جلوگیری نمایند و هزینه های خرید بازیکنان جدید را از سایر استان ها کاهش دهند و عملکرد باشگاه در زمینه نقل وانتقالات و کاهش هزینه ها بهبود بخشند.

Keywords:

اصفهان , ثبات شغلی , بازیکنان , فوتبال , مدیریت استعداد