رویکرد آمایشی در مدل سازی تغییرات کاربری اراضی شهرستان بهبهان با به کارگیری تصاویر ماهواره ای چندزمانه ای
عنوان مقاله: رویکرد آمایشی در مدل سازی تغییرات کاربری اراضی شهرستان بهبهان با به کارگیری تصاویر ماهواره ای چندزمانه ای
شناسه ملی مقاله: JR_JTCP-7-2_002
منتشر شده در در سال 1394
شناسه ملی مقاله: JR_JTCP-7-2_002
منتشر شده در در سال 1394
مشخصات نویسندگان مقاله:
حمیدرضا پورخباز - Assistant Professor, Faculty of Natural Resources, Behbahan Khatam Alanbia University of Technology, Behbahan, Iran
فاطمه محمدیاری - MSc. Student, Faculty of Natural Resources, Behbahan Khatam Alanbia University of Technology, Behbahan, Iran
حسین اقدر - MSc. of Remote Sensing and GIS, Faculty of Science, Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz, Iran
مرتضی توکلی - Associate Professor, Tarbiat Modarres University, Tehran, Iran
خلاصه مقاله:
حمیدرضا پورخباز - Assistant Professor, Faculty of Natural Resources, Behbahan Khatam Alanbia University of Technology, Behbahan, Iran
فاطمه محمدیاری - MSc. Student, Faculty of Natural Resources, Behbahan Khatam Alanbia University of Technology, Behbahan, Iran
حسین اقدر - MSc. of Remote Sensing and GIS, Faculty of Science, Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz, Iran
مرتضی توکلی - Associate Professor, Tarbiat Modarres University, Tehran, Iran
مطالعه میزان تغییرات و تخریب منابع در سالهای گذشته و پیشبینی این تغییرات در سالهای آتی گامی موثر در برنامهریزی و کنترل تغییرات غیراصولی در آینده است. بنابراین، مقاله حاضر با هدف رویکرد آمایشی در مدلسازی تغییرات کاربری اراضی شهرستان بهبهان با به کارگیری LCM و زنجیره مارکوف انجام گرفت. آشکارسازی تغییرات کاربری اراضی با به کارگیری تصاویر ماهواره Landsat، سنجندههای ETM+ (تصویر سال ۱۳۷۸) و OLI (تصویر سال ۱۳۹۲) انجام گرفت. مدلسازی نیروی انتقال با روش رگرسیون لجستیک و شش متغیر، مدل رقومی ارتفاع، شیب، فاصله از مناطق مسکونی، فاصله از اراضی کشاورزی، فاصله از جاده و نقشه Evidence Likelihood انجام گرفت. برای تهیه نقشههای فاصله از مناطق مسکونی، فاصله از اراضی کشاورزی و فاصله از جاده، تحلیل فاصله اقلیدسی، و برای تعیین همبستگی بین متغیرها ضریب همبستگی کرامر به کار گرفته شد. همچنین، شاخص ROC برای ارزیابی صحت مدل بررسی شد. مقایسه مساحتهای نقشه مدلسازی شده با نقشه سال ۱۳۹۲ نشان داد مناطق مسکونی از ۳۱۵۷ هکتار در سال ۱۳۹۲ به ۴۱۸۰ هکتار، و اراضی کشاورزی منطقه از ۱۵۰۳۰ هکتار به ۲۰۷۷۸ هکتار افزایش یافته اند. اما روند تخریب مراتع نه تنها بهبود نیافته است، با شدتی بیشتر از گذشته ادامه دارد.
کلمات کلیدی: land use planning, LCM. Logistic regression, Markov Chain, modeling
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1529655/