کانی شناسی، ژئوشیمی، میان بارهای سیال و منشا کانه زایی آهن- مس- طلا همراه با توده های آذرین نفوذی احمدآباد، سمنان
Publish place: Journal of Economic Geology، Vol: 14، Issue: 2
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 147
This Paper With 27 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ECONG-14-2_003
تاریخ نمایه سازی: 11 مهر 1401
Abstract:
محدوده کانه زایی احمدآباد در شمال شرق استان سمنان و در حد فاصل زونهای ساختاری البرز و ایران مرکزی واقع شده است. کانی سازی در کانسار به صورت اپیژنتیک در بخشهای کم عمق و سطحی کانسار با بافتهای پر کننده فضای خالی، رگه- رگچه ای، توده ای و افشان در سنگهای میزبان نفوذی با ماهیت مونزونیت و مونزودیوریت و به مقدار کمتر گرانودیوریت و گرانیت و در واحدهای آتشفشانی آندزیت، تراکیآندزیت و داسیت رخ داده است. کانه زایی شامل انواع اکسیدی (هماتیت)، سولفیدی (پیریت و کالکوپیریت) و اکسی- هیدروکسیدی (گوتیت و لیمونیت) است و باریت، کلسیت و کوارتز باطله های اصلی در کانسار هستند. بر اساس بررسیهای ژئوشیمیایی روی کانسنگ آهن، نمونه ها به دو گروه کم عیار و عیار متوسط دسته بندی میشود. بر اساس مطالعات میکروترمومتری، دمای همگن شدن و شوری میانبارهای سیال در کوارتز به ترتیب برابر ۱۹۴ تا ۳۷۰ درجه سانتیگراد و ۷۴/۱ تا ۰۷/۱۳ درصد وزنی معادل نمک طعام و در کانی باریت ۱۱۵ تا ۲۵۶ درجه سانتیگراد و ۶۲/۳ تا ۴۵/۱۹ درصد وزنی معادل نمک طعام است. بر اساس این مطالعات، سردشدن و رقیق شدگی سطحی سیال مسئول کانهزا در اثر اختلاط با سیال جوی عامل اصلی کانی سازی در کانسار احمدآباد است. توده های نفوذی نیمه عمیق ضمن صعود به مناطق کم عمق پوسته زمین، درون سنگهای آتشفشانی در بخشهای گسلی و شکستگیها جای گرفته اند؛ و در نتیجه کاهش دما، فشار و افزایش فوگاسیته اکسیژن، در بخشهای سطحی منجر به کانی سازی گرمابی در سنگهای میزبان آتشفشانی و نفوذی شده است. بر این اساس میتوان کانه زایی در کانسار احمدآباد را از نوع کانی سازی های گرمابی دانست.
Keywords:
Authors
فریبا طایفی
کارشناسی ارشد، گروه ژئوشیمی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
بهزاد مهرابی
استاد، گروه ژئوشیمی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
مجید قاسمی سیانی
استادیار، گروه ژئوشیمی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :