بررسی آمادگی جسمانی و فعالیتهای ورزشی دانش آموزان و نقش آن در پیشگیری از آسیبهای اجتماعی

از جمله عوامل موثر بر بروز آسیبهای اجتماعی، نرخ بیکاری، فقر مطلق، صنعتی شدن و مهاجرت، سطح آموزش و تجربه های گذشته فرد است. فعالیتهای ورزشی میتواند درکاهش این آسیبهای فردی و اجتماعی نقش موثری ایفا کند. برای بررسی تاثیر ورزش بر سلامت روانی و جسمانی، یک جامعه ی آماری ۷۵ نفری از دانش آموزان مدرسه ی نمونه ی دولتی شهید صالحی شیراز در نظر گرفته شد. سپس از این جامعه ی آماری خواسته شد تا با دقت به سوالات طرح شده در پرسشنامه ی سلامت عمومی GHQ-۲۸ جواب دهند. این پرسشنامه که توسط گلدبرگ ساخته شده، از جمله شناخته شده ترین ابزارهای غربالگری اختلالات روانی است. در این تحقیق از فرم ۲۸ سوالی آن استفاده شده است که سئوالات آن در بر گیرنده چهار خرد مقیاس است که به ترتیب عبارتند از: مقیاس علائم جسمانی و وضعیت سلامت عمومی، مقیاس اضطراب، مقیاس اختلال عملکرد اجتماعی و مقیاس افسردگی. لازم به ذکر است که هر یک از این بخشها خود شامل ۷ سئوال هستند. پس از بررسی داده های به دست آمده به کمک روشهای آماری توصیفی و تحلیل آنها نتایج زیر حاصل شد. سلامت جسمانی ورزشکاران به رغم تفاوت با غیر ورزشکاران، چندان معنادار نیست. البته ذکر این نکته ضروری است که در تحقیق حاضر، سلامت جسمانی از طریق خود اظهاری افراد بررسی شده است، بنابراین نتایج آن کاملا بیانگر صحت سلامت جسمانی افراد نیست. سلامت روانی ورزشکاران به طور معناداری بیشتر از غیر ورزشکاران است. بنابراین نتایج این تحقیق نشان میدهد که انجام منظم فعالیت های ورزشی در کاهش اضطراب، بهبود اختلال در کارکرد اجتماعی، کاهش افسردگی، بهبود سلامت روان موثر است. ورزش و تحرک جسمانی، بهینه سازی اوقات فراغت و ایجاد نشاط اجتماعی از جمله راهکارهای مهم پیشگیری از آسیبهای اجتماعی است. شرکتدر فعالیت های ورزشی به اجتماعی شدن وکسب مهارت و همچنین دوست یابی و ارتباط سالم با همسالان کمک میکند.

Keywords:

فعالیت ورزشی , آمادگی جسمانی , آسیبهای اجتماعی