بررسی عوامل اجتماعی و اقتصادی مرتبط با تمایل دختران به رفتار بزهکارانه( مطالعه موردی دختران ۱۵ - ۲۴ ساله شهر شیراز)

یکی از مسائل پیچیده که در اثر نادرست بودن و نارسایی فرآیند اجتماعی شدن در نوجوانان صورت می گیرد، بزهکاری جوانان و خصوصا دختران جوان می باشد که روز به روز گسترش می یابد. در این میان اگر چه رفتار بزهکارانه در میان دختران کمتر از پسران است، در عین حال دختران بزهکار کمتر مورد توجه و بررسی قرار گرفته اند. به منظور شناخت عوامل موثر بر بزهکاری دختران جوان در جهت پیشگیری از بروز رفتار بزهکارانه در این قشر و همچنین اصلاح و تربیت آنها انجام تحقیقات علمی در این زمینه ضروری است. فرضیه های اصلی این تحقیق برگرفته از سه نظریه همنشینی افتراقی، کنترل اجتماعی و خرده فرهنگ است. روش تحقیق در این پژوهش روش پیمایشی است و اطلاعات مورد نیاز در زمینه ی متغیرهای وابسته و مستقل با روش نمونه گیری ترکیبی و با توزیع پرسشنامه در بین ۳۸۱ نفر از دختران ۱۵ تا ۲۴ سال شهر شیراز جمع آوری شده است. یافته های حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نشان می دهد که از میان ۲۱ متغیر مستقل آزمون شده، متغیرهای؛ وضعیت اشتغال، وضعیت تاهل، میزان سواد، میزان نظارت خانواده، میزان آشفتگی در خانواده، گسیختگی خانواده، وجود داشتن فرم مجرم در خانواده، تعداد دوستان بزهکار، میزان درآمد، تعداد افراد خانواده، میزان صمیمت میان اعضای خانواده، نوع مسکن، میزان وابستگی به دوستان، میزان استفاده از رسانه های جمعی، میزان استفاده از تولیدات فرهنگی داخلی، میزان استفاده از تولیدات فرهنگی خارجی، وضعیت اشتغال پدر و وجود روابط مردسالارانه در خانواده در میان پاسخگویان مورد بررسی با تمایل دختران به رفتار بزهکارانه رابطه معنی داری داشته اند. از طرفی متغیرهای سن، سواد پدر و سواد مادر، وضعیت اشتغال مادر و درآمد خانواده با تمایل دختران به رفتار بزهکارانه رابطه معنی داری نداشتند.

Keywords:

بزهکاری , دختران , رفتار بزهکارانه , عوامل اجتماعی , عوامل اقتصادی