بررسی رابطه ناگویی هیجانی با حرمت خود در دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی تعیین رابطه ناگویی هیجانی با حرمت خود دانش آموزان بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر و پسر دوره دوم منطقه کلاته های شرقی به اضافه دهستان نردین در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ بود که از بین آنها نمونه ای به حجم ۲۹۱نفر با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های ناگویی هیجانی تورنتو (بگبی، پارکر و تیلور، ۱۹۹۴) و حرمت خود کوپر اسمیت (۱۹۶۷) استفاده گردید. نتایج آزمون نشان داد ناگویی هیجانی تاثیر معناداری بر حرمت خود در دانش آموزان دارند به طوری که ناگویی هیجانی توانایی پیش بینی ۳/۴۱ درصد تغییرات ایجاد شده در حرمت خود دانش آموزان را دارد. در نتیجه می توان بیان نمود حرمت خود قوی برای همه انسانها، به ویژه دانش آموزان که به منزله یک سرمایه ارزشمند حیاتی، از مهمترین عوامل پیشرفت و شکوفایی استعدادها و خلاقیت هاست، کاهش ناگویی هیجانی در دانش آموزان باعث پیشرفت و شکوفایی استعدادها و خلاقیت می گردد.

Keywords:

ناگویی هیجانی , دانش آموزان , جامعه آماری , معناداری.