مرضیه صالحی - کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اقلید، ایران
مریم رخشنده ابرقویی - دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت، ایران
افشین احمدی - کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه سیستان و بلوچستان، ایران

امروزه بحث از اعتماد به نفس یکی از دغدغه های اصلی در زندگی بشری محسوب می شود. اعتماد به نفس گمشده ای است که افراد مختلف با سطوح متفاوتی از دانش و تجربه جویای آن هستند. اهمیت انسان به خویشتن و بعد درونی و روحانی اش ناشی از رضایت و ارزشی است که او برای خود قائل است؛ بنابراین تعادل این احساس و رشد سالم آن منجر به سلامت و تعادل روانی فرد خواهد شد. واژه، اعتماد به نفس که از قرن هفدهم به کار گرفته شده، همان باور آدمی به توانایی های خود است به نحوی که از هیچ کوششی فروگذار نکند و از سختی راه ناامید نشود. آینده گرایی، مخاطره پذیری، تسلط بر عواطف و احساسات، کمک پذیری و کمک رسانی ، پذیرش دیگران، نمایش اطمینان به خود، خودگشودگی، هدف داری، مسولیت پذیری و وحدت شخصیت از ویژگی های کسی است که اعتماد به نفس دارد. شکل گیری و رشد هسته اولیه اعتماد به نفس از لحظه اول تولد شروع شده و در تمام طول زندگی ادامه دارد. برای ترقی اعتماد به نفس باید توانائی های انسان شناخته شود و پاسخ مناسب به آن داده شود.

اعتماد به نفس، روانشناسی، عزت نفس