بررسی مفهوم یادگیری مشارکتی و انواع آن

این پژوهش به بررسی مفهوم یادگیری مشارکتی و انواع آن می پردازد و در این راستا از روش مرور مقالات استفاده کرده است. یادگیری مشارکتی یک روش آموزشی است که در آن دانش آموزان در گروه های کوچک برای دستیابی به یک هدف یادگیری مشترک با راهنمایی معلم کار می کنند. دانش آموزان روی کارهای مشترک یا فعالیت های یادگیری که به بهترین وجه از طریق کار گروهی انجام می شود، با هم کار می کنند. دانش آموزان در گروه های کوچک برای انجام وظایف یا فعالیت های یادگیری مشترک خود از رفتارهای مشارکتی و اجتماعی استفاده می کنند و به طور مثبت به یکدیگر وابسته هستند. سه نوع گروه یادگیری مشارکتی وجود دارد: گروه های رسمی، غیررسمی و گروه های پایه. مولفه های تعاملی و وابسته به هم یادگیری مشارکتی، تجربیات عاطفی و بین فردی را ارائه می کند که آگاهی هیجانی، قضاوت، تحلیل انتقادی، دیدگاه انعطاف پذیر، حل مسئله خلاق، نوآوری و رفتار هدفمند را تقویت می کند. معلمان از طریق ارزیابی فراگیران و تعیین نمره برای کل (یعنی میانگین گروهی) یادگیرندگان فردی را در یک گروه مشارکتی مسئول عملکرد خود می دانند. فعالیت های شناختی مهم و پویایی های بین فردی زمانی رخ می دهد که یادگیرندگان یادگیری یکدیگر را ارتقا دهند. عناصر یادگیری مشارکتی شامل تعامل چهره به چهره، وابستگی متقابل مثبت، مسئولیت پذیری فردی، پردازش گروهی و مهارت های مشارکتی است. مطالعات نشان می دهد که روش یادگیری مشارکتی در مقایسه با روش سنتی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تاثیر مثبت می گذارد، سطح نگهداری اطلاعات را افزایش می دهد و مهارت های ارتباطی و حل مسئله و خلاقیت دانش آموزان را بهبود می بخشد.

Keywords:

یادگیری مشارکتی , یادگیری گروهی , انواع یادگیری مشارکتی