آرزو ناصرخیل - Depattment of Genetics, Faculty of Biological Sciences, Varamin-Pishva Branch, Islamic Azad University, Pishva, Iran.
حامد زارعی - Department of Biology, Faculty of Basic Science, Central Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.
محمد ناصحی - Cognitive and Neuroscience Research Center (CNRC), Tehran Medical Sciences, Islamic Azad University, Tehran, Iran

زمینه و هدف: محرومیت از خواب بر هوشیاری و عملکرد اثرات منفی دارد. گیرنده های گیرنده های N-متیل-D-آسپارتات زیردسته ای از گیرنده های گلوتامات متشکل از زیرواحد NR۱ و NR۲ هستند. در مطالعه حاضر تاثیر مکمل دارویی نوروئید بر سطح پروتئین های NR۱ و NR۲ در نواحی استریاتوم و قشر پیش پیشانی رت های تحت استرس محرومیت از خواب با روش وسترن بلات ارزیابی شد. روش بررسی: رت ها در ۵ گروه ۵ تایی کنترل، آزمایش، محرومیت از خواب، محرومیت از خواب همراه با داروی نوروئید و آزمایش همراه با نوروئید تقسیم شدند. پس از آزمایش ۲۴ ساعته سطح پروتئین های NR۱ و NR۲ در نواحی قشر پیش پیشانی و استریاتوم با روش وسترن بلات بررسی شد. اختلافات بین سطوح پروتئین ها با آزمون آنالیز واریانس یک طرفه آنووا و تی ارزیابی شد. یافته ها: بی خوابی موجب کاهش بیان هر دو زیرواحد NR۱ و NR۲ در نواحی استریاتوم و قشر پیش پیشانی رت های تحت استرس بی خوابی می شود. در میزان بیان هر دو زیرواحد در هر دو ناحیه رت های آزمایش در مقایسه با رت های گروه کنترل اختلاف معنا داری مشاهده نشد. ۲ نوبت تزریق درون صفاقی دز ۸/۰ میلی گرم بر وزن بدن دارو موجب افزایش معنادار میزان بیان هر دو زیرواحد در هر دو ناحیه در مقایسه با گروه محرومیت از خواب می شود. در گروه آزمایش همراه با داروی نوروئید میزان بیان هر دو زیرواحد در این نواحی در مقایسه با گروه آزمایش افزایش معناداری داشته است. نتیجه گیری: استفاده از داروی نوروئید می تواند با افزایش سطح پروتئین های NR۱ و NR۲، عوارض مرتبط با کاهش سطح این پروتئین ها به دنبال محرومیت از خواب را بهبود بخشد.

Total sleep deprivation, NeuroAid, N-Methyl-D-aspartate, NR۱, NR۲, گیرنده N-متیل-D-آسپارتات, محرومیت از خواب, نوروئید, NR۱, NR۲