زینب السادات گرامیان - Department of Exercise Physiology, School of Physical ‎Education and Sport Sciences, University of Tehran
محمدرضا کردی - Department of Exercise Physiology, School of Physical ‎Education and Sport Sciences, University of Tehran
فاطمه شب خیز - Department of Exercise Physiology, School of Physical ‎Education and Sport Sciences, University of Tehran
بهنام الدین جامعی - Neuroscience Research Center, Iran University of Medical Sciences

زمینه و هدف: یکی از مشکلات عمده در دوران پیری، سارکوپنیا است که از سازوکارهای مهم درگیر در آن می توان به ازدست رفتن نورون های حرکتی اشاره کرد. هدف از این پژوهش بررسی ارتباط سن با بیان شاخص بدون عصب شدن در پیوندگاه عصبی عضلانی موش های صحرایی نر ویستار است. روش بررسی: در مطالعه حاضر ۱۴ سر موش صحرایی نر ۴ تا ۶ ماهه بالغ جوان (۷=n) و ۲۴ تا ۲۶ ماهه پیر (۷=n) آزموده شدند. پس از دو هفته دوره آشناسازی، عضلات سولئوس و پلانتاریس رت ها استخراج و قالب گیری شد و به منظور تعیین محل پیوندگاه های عصبی عضلانی و میزان بیان NCAM (Neural Cell Adhesion Molecule) تحت رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی قرار گرفت. نتایج با استفاده از آزمون تحلیل واریانس در سطح معناداری ۰۱/۰≥P بررسی شد. یافته ها: نتایج نشان داد میزان بیان NCAM در گروه پیر به طور معناداری بیشتر از گروه بالغ جوان است و در هر دو گروه بیان این پروتئین در عضله تندانقباض پلانتاریس بیش از عضله کندانقباض سولئوس است. نتیجه گیری: با افزایش سن روند تخریب اعصاب محیطی در هر دو عضله کندانقباض و تندانقباض اتفاق می افتد که به نظر می رسد شدت این عصب زدایی در تارهای تندانقباض بیش از تارهای کندانقباض است.

Denervation, Atrophy, Sarcopenia, NCAM, Aging, عصب زدایی, آتروفی, سارکوپنیا, NCAM, پیری