کبری یدالهی وثیق - دانشجوی کارشناسی ارشد زبان وادبیات فارسی

در عصر حاضر مسائل مشترک اجتماعی، زمینه های مشترک فکری را نیز ایجاد کرده است. این موضوع در ادبیات نمود پیدا کرده و اشتراکات زیادی را بین خالقان آثار ادبی به وجود آورده است؛ که با بررسی این آثار می توان به چگونگی شکل گرفتن اندیشه های مشترک در بین ادیبان و نویسندگان در هر نقطه از جهان پی برد. پژوهش حاضر درنظر دارد به بررسی احوال شعر در دوران معاصر با تکیه بر دیوان اشعار عارف قزوینی بپردازد. این پژوهش به شیوه ی توصیفی- تحلیلی تدوین شده است؛. از نتایج ان می توان چنین گفت که برخی اوقات تصنیف های عارف قزوینی، رنگ و بوی سیاسی و اجتماعی به خود می گیرند و دارای واژگانی جدید هستند ولی تازگی آنها زیاد قابل توجه نیست. عناصر شعری که در تصنیف هایش بکار برده دارای ضعف هستند و ارزش زیادی ندارند و تنها دلیل جدابیت آنها، به دلیل آوای خوش او بوده است. اما امروزه که بصورت عادی آنها را می خوانیم متوجه ضعف آنها می شویم.

شعر، دوران معصر، اشعار، عارف قزوینی