مصطفی سلطانی - دانشگاه رجاء
زهره اسکندری - دانشگاه رجاء
سیده محدثه موسوی

مقدمه و هدف: یکی از دغدغه های ورزشکاران حرفه ای افزایش عملکردشان می باشد. در فعالیت های شدید، اتمام سریع انرژی و افزایش تجمع اسیدلاکتیک از جمله عوامل کاهش عملکرد در طول یک دوره از مسابقات است. هدف از انجام این پژوهش مقایسه تاثیر هشت هفته تمرینات ترکیبی و مصرف مکمل کافئین بر توان بی هوازی، شاخص خستگی، استقامت هوازی و سرعت ضربه پا به میت تکواندوکاران دختر نخبه بود. مواد و روش­ ها: پژوهش حاضر از نوع مطالعات نیمه تجربی و کاربردی با طرح تحقیق پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری پژوهش متشکل از تکواندوکاران دختر نخبه شهر کرج بودند که تعداد ۲۸ آزمودنی به عنوان نمونه انتخاب شدند و در دو گروه: ۱) تمرین ترکیبی و ۲) مکمل کافئین + تمرین ترکیبی در گروه های ۱۴ نفره تقسیم شدند. برای بررسی تفاوت درون گروهی و بین گروه ها به ترتیب از آزمون های آماری تی همبسته و آنووا در سطح معناداری ۰.۰۵>P استفاده شد. یافته ها: نتایج حاصل از آزمون تی همبسته نشان داد که میانگین پیش آزمون و پس آزمون آزمودنی ها در تمام شاخص ها [(استقامت هوازی گروه تمرین ترکیبی به همراه مصرف کافئین، ۰.۰۰۳=P)، (استقامت هوازی در گروه تمرین ترکیبی بدون مصرف کافئین، ۰.۰۰۵=P) و (شاخص های سرعت ضربه پا، توان بی هوازی و خستگی در هر دو گروه، ۰.۰۰۰=P)] تفاوت معنی داری با هم دارند و عملکرد ورزشکاران در پس آزمون بهتر بود. نتایج مربوط به آزمون آنوا نشان داد که فقط میانگین سرعت ضربه مستقیم پا به میت (ضربه آپ دولیو چاگی) بین دو گروه تفاوت معنی داری داشت و تکواندوکاران در گروه تمرین ترکیبی + کافئین در مقایسه با تمرینات ترکیبی صرف، عملکرد بهتری داشتند. بحث و نتیجه گیری: از آنجائی که که حتی بهبود مقدار کم متغیرهای جسمانی و عملکردی برای ورزشکاران نخبه ارزشمند است، بنابراین توصیه می شود مکمل کافئین در کنار تمرینات ورزشی مورد استفاده قرار گیرد.

Combined exercises, Caffeine, Aerobic Endurance, Anaerobic capacity, Fatigue, Sports skill., تمرینات ترکیبی, کافئین, استقامت هوازی, توان بی هوازی, خستگی, مهارت ورزشی