اثر سطوح مختلف سلنیوم آلی بر فراسنجه های خونی خروس های تحت تنش دگزامتازون
عنوان مقاله: اثر سطوح مختلف سلنیوم آلی بر فراسنجه های خونی خروس های تحت تنش دگزامتازون
شناسه ملی مقاله: JR_IJAS-53-2_001
منتشر شده در در سال 1401
شناسه ملی مقاله: JR_IJAS-53-2_001
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
علی اصغر خلیل خلیلی - دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه علوم دامی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
مهدی ژندی - استاد، گروه علوم دامی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
مجتبی زاغری - استاد، گروه علوم دامی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
حسن مهربانی یگانه - دانشیار، گروه علوم دامی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
علیرضا یوسفی - استادیار، بخش پاتولوژی و حیوانات تحت آزمایش، موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
خلاصه مقاله:
علی اصغر خلیل خلیلی - دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه علوم دامی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
مهدی ژندی - استاد، گروه علوم دامی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
مجتبی زاغری - استاد، گروه علوم دامی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
حسن مهربانی یگانه - دانشیار، گروه علوم دامی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
علیرضا یوسفی - استادیار، بخش پاتولوژی و حیوانات تحت آزمایش، موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
هدف پژوهش حاضر مطالعه اثر تغذیه سلنیوم آلی (oSe) بر فراسنجه های خونی خروس های مادر گوشتی تحت چالش با دگزامتازون (Dexa) بود. تعداد پنجاه قطعه خروس مادر گوشتی (سویه راس ۳۰۸) در سن ۶۴ هفتگی بهطور تصادفی به ۵ گروه (۱۰ خروس در هر گروه) تقسیم شدند و طی ۱۰ هفته متوالی، با یک جیره خوراکی استاندارد حاوی سطوح مختلف سلنیوم آلی تغذیه شدند. به منظور القای تنش، تزریق دگزامتازون (۲ میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) طی هفتههای ۴ تا ۶ آزمایش بهصورت یک روز در میان انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره خوراکی فاقد مکمل سلنیوم آلی و دگزامتازون (شاهد منفی: NC) و یا با Dexa و سطوح مختلف سلنیوم آلی شامل صفر (شاهد مثبت؛ PC)، ۱۵/۰ (Se۱۵+Dexa)، ۳۰/۰ (Se۳۰+Dexa) یا ۴۵/۰ (Se۴۵+Dexa) میلی گرم در کیلوگرم خوراک بود. طی دوره آزمایش، غلظت تستوسترون، کورتیکوسترون، مالوندیآلدهید (MDA)، ظرفیت تام آنتی اکسیدانی (TAC)، فعالیت آنزیمهای کبدی (ALT و AST)، اسید اوریک، پروتئین تام، آلبومین، فراسنجههای چربی و گلوکز پلاسما هر دو هفته یک بار ارزیابی شدند. فعالیت آنزیمهای کبدی و آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز (GPX)، TAC، غلظت اسید اوریک، پروتئین تام، آلبومین و گلوکز تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفتند. تزریق دگزامتازون غلظت پلاسمایی کلسترول تام، لیپوپروتئینهای با چگالی بالا (HDL) و پایین (LDL) و MDA را در گروه PC نسبت به گروه NC افزایش داد (۰۵/۰>P)؛ با این حال، oSe این آثار منفی Dexa بهبود بخشید (۰۵/۰> P). به طور کلی، نتایج این مطالعه نشان میدهد که oSe آثار منفی Dexa بر برخی از فراسنجههای خونی در خروس های تحت تنش دگزامتازون را کاهش میدهد.
کلمات کلیدی: آنتی اکسیدان, تنش اکسیداتیو, هورمون, هیدروکسی سلنومتیونین
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1531279/