بتول سلیمانی رودی - کارشناس ارشد
انوشیروان فرشیدیان فر - استاددانشگاه فردوسی مشهد

امروزه استفاده از کامپیوتربسیاری از صنایع بخصوص صنعتتولید خودرو را دگرگون کرده و به همین نسبت تقاضای مصرف کننده ها برای افزایش ایمنی و راحتی درسفر افزایش یافته است ازطرفی امنیت و راحتی درسفر مستقیما به سیستم تعلیق وابسته است اما به خاطر دینامیک غیرخطی سیستم تعلیق و محیط متغیر پیرامون آن مانند سطح جاده معمولا ایجادیک کنترل پایدار و موثربرای روشهای کلاسیک کنترل کمی مشکل است به همین علت درسالهای اخیر روشهای هوشمند به جای روشهای کلاسیک مورد استفاده قرارگرفته اند درمیان این روشها سیستم های فازی به علت توانایی طبیعی درتطبیق با شرایط متغیر و حالت پایدارشان مورد توجه قرارگرفته اند. دراین مقاله یک مدل یک چهارم خودرو درنرم افزار مطلب شبیه سازی شده است و به علت اینکه سطح جاده نقش مهمی درمطالعه هرسیستم تعلیقی دارد سطح جاده با جزئیات مورد بررسی قرارگرفته است سپس سیستم تعلیق فعال با کنترلر فازی شبیه سازی شده و عملکرد آن درکاهش شتاب عمودی بدنه خودرو با سیستم تعلیق غیرفعال مقایسه شده است دراین مقاله از روش الگوریتم ژنتیک برای بهینه سازی فاکتورهای ورودی و خروجی کنترلرفازی استفاده شده است.

سیستم تعلیق - کنترلر فازی - الگوریتم ژنتیک