بازیافت نانوذرات سوپرپارامغناطیس و فرآورده های نفتی از لجن میعانات گازی

لجن های سیاه میعانات گازی از معضلات مهم خطوط لوله انتقال گاز می باشند. آنالیز شیمیایی این مواد نشان میدهد که اصلی ترین سازنده لجن سیاه، سولفیدآهن است، که نتیجه دو مکانیزم واکنش شیمیایی H2S با خطوط لوله و واکنش میکروبی توسط باکتری ها می باشد. سولفیدآهن موجود در لج نها، پس از خشک شدن بخودی خود آتش گرفته و تهدیدی برای تاسیسات به حساب م یآیند و همچنین آلاینده محیط زیست تلقی م یگردند. برای کاهش اثرات منفی این لجن ها، آنها را از کف مخازن خارج ساخته و آنرا پس از خارج کردن در محل مناسب جمع آوری می نمایند. در این طرح، ابتدا آب تا حد ممکن از لجن نفتی جدا شده و به تصفیهخانه پسابهای صنعتی انتقال داده م یشود. هیدروکربن ها و مواد نفتی مایع با روش های مختلف بازیافت شده و محصولات متنوعی از آنها تولید می شود. پسماندهای جامد نیز به شکل نانوذرات سوپرپارامغناطیس بازیافت می شوند. در این روش، هیچگونه مواد دورریزی که بواسطه هیدروکربن ها برای محیط زیست مضر باشد، وجود ندارد. اندازه نانوذرات با استفاده از روش TEM تعیین می شود. آنالیز XRF برای تعیین عناصر تشکیل دهنده و آنالیز XRD برای تعیین سیستم کریستالی انجام گرفت.

Keywords:

نانوذرات مغناطیسی , پسماند , میعانات گازی , لجن نفتی و محیط زیست