فراتحلیلی بر رابطه شاخص های کالبدی با اجتماع پذیری در فضاهای آموزشی ایران

فضایی اجتماع پذیر است که افراد حاضر در فضا را گرد هم جمع بیاورد و زمینه تعاملات اجتماعی بین آن ها را به وجود آورد، این چنین فضایی در درجه اول امکان برخورد اجتماعی و نتیجتا تعاملات اجتماعی را به همراه دارد. با توجه به اهمیت امر یادگیری، مفهوم اجتماع پذیری در فضاهای آموزشی دارای اهمیت بوده و لازم است طبقه بندی نتایج مطالعات صورت گیرد. این پژوهش با هدف ترکیب نتایج پژوهش های صورت گرفته در حوزه مفاهیم "اجتماع پذیری" و "فضاهای آموزشی " انجام شد و در گام نخست تمامی مقالات علمی-پژوهشی منتشر شده بدون اعمال محدودیت زمانی، با کلیدواژه اجتماع پذیری از پایگاه های اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی و پایگاه استنادی نورمگز استخراج شد که ۱۸۷۸ مقاله را در بر گرفت. در ادامه ۱۰ مقاله که شامل واژه های فضاهای آموزشی در عنوان، چکیده و یا کلمات کلیدی بودند، برای استخراج داده ها و بررسی بیشتر گزینش شدند و جامعه آماری پژوهش را تشکیل داده اند. به منظور انجام فراتحلیل ۸ پژوهش انجام شده بین سال های ۱۴۰۰-۱۳۸۸ در زمینه اجتماع پذیری در فضاهای آموزشی ایران انتخاب گردید به طورکلی می توان گفت مولفه های کالبدی، غیرکالبدی-حسی ،عملکردی-فعالیتی، اجتماعی-رفتاری و فرهنگی بر میزان اجتماع پذیری افراد در فضاهای آموزشی موثر بوده است و شاخص مبلمان از عوامل کالبدی در اولویت اول بر میزان اجتماع پذیری افراد در فضاهای آموزشی موثر بوده است.

Keywords:

کالبد , اجتماع پذیری , آموزشی , ایران