اسماعیل عبدالهی - دانشیار گروه حقوق دانشگاه آزاد بوشهر
احمد میرزایی - استادیار گروه حقوق و علوم سیاسی دانشگاه آزاد بوشهر
علی محمدی تبار - کارشناس ارشد حقوق جزا

زمینه و هدف: قانون آیین دادرسی جرایم نیروهای مسلح در سال ۱۳۹۳ به تصویب رسید و در سال اجرایی گردید ،نیاز به تغییر ماهیت صلاحیت ذاتی در قانون جدید ایین دادرسی جرایم نیروهای مسلح و همچنین سردرگمی مراجع قضایی برای رفتار دقیق تقنینی بر مبنای قانون جدید سبب شد تا این پژوهش با هدف بررسی وضعیت صلاحیت ذاتی در قانون آیین دادرسی جرایم نیروهای مسلح و با روش توصیفی- تحلیلی به رشته تحریر در آید. روش تحقیق: این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی بوده و روش گرد آوری اطلاعات از طریق فیش برداری ، و جمع آوری اطلاعات کتب ، رساله ها و تحقیقات موجود بوده است. نتایج و یافته های تحقیق: از نتایج این تحقق ساختار و صلاحیت دادگاه های نظامی به عنوان مرجع اختصاصی رسیدگی به جرایم نظامیان، در قانون آیین دادرسی کیفری جدید تعیین نشده است بلکه در طرحی به نام «آیین دادرسی جرایم نیروهای مسلح و دادرسی الکترونیکی» سازمان و تشکیلات و صلاحیت این دادگاه ها مشخص شده است. ملاک اصلی در در مجموع باید گفت رویکرد مقنن در تصویب قانون آیین دادرسی جرایم نیروهای مسلح و دادرسی الکترونیکی، بر یکپارچه سازی مراجع قضایی نظامی بوده است. تاسیس دادگاه های نظامی یک و دو، دادسرا و دادگاه های تجدید نظر زمان جنگ از جمله دستاوردهای ساختار جدید محاکم قضایی نیروهای مسلح می باشد. مهمترین مصداق صلاحیتی دادگاه نظامی ارتکاب جرم توسط شخص نظامی به تناسب و در ارتباط با شغل و اعمال آن می باشد.

صلاحیت, اصول حاکم بر صلاحیت, صلاحیت ذاتی, دادسرا و دادگاه نظامی