مصطفی امیری - دانشجوی دکتری فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد رامهرمز،دانشگاه آزاد اسلامی، رامهرمز،ایران
هرمز اسدی کوه باد - دانشیار گروه فقه و حقوق اسلامی، واحد رامهرمز،دانشگاه آزاد اسلامی،رامهرمز،ایران
محمود قیوم زاده - استادیار گروه فقه و حقوق اسلامی، واحد ساوه،دانشگاه آزاد اسلامی،ساوه،ایران

دین مقدس اسلام برای اداره زندگی بشر در همه ی زمینهها برنامه، آداب و سنن خاصی دارد که بهرهگیری از آن، سعادت و خوشبختی دنیا و سرای آخرت را تضمین میکند. یکی از برنامه های و آداب دین اسلام در برخورد با غریزه جنسی انسان، موضوع ازدواج و یا عقد می باشد. مسئله ای که هم محتوایش بطور کامل با فطرت انسان هماهنگ می شود و هم موجب رشد و تربیت صحیح قوای طبیعی انسان و ارضای غرایز و تامین نیازهای اصیل او میشود. دین اسلام نیز براساس توجهی که به نیازهای فطری انسان دارد، برای اشباع صحیح آنها مقررات مناسبی وضع کرده و راههای اصولی را در این زمینه نشان داده می شود؛ ازدواج از نظر اسلام، تنها راه تعدیل غریزه جنسی می شود که می شودفاده صحیح از آن تکامل انسان را در پی دارد. موضوع عقد در بسیاری از آیات قرآن مطرح شده می شود که در این تحقیق برآن شدیم با روش توصیفی- تحلیلی بر پایه اطلاعات کتابخانه ای، به بررسی تطبیقی آیات الاحکام مشروعیت عقد از منظر فاضل مقداد و جصاص بپردازیم. بر اساس یافته های پژوهش حاضر :۱-از منظر فاضل مقداد، عقد عقدی می شود لفظی، که ابتداء وطی را مورد تملیک قرار می دهد که این نامگذاری مجاز می شود، از باب نامگذاری سبب به اسم مسبب (نام معلول را بر علت نام گذاشتن( می باشد. اما از منظر جصاص، عقد به معنی وطی می شود چه با عقد صورت بگیرد و چه بدون عقد اتفاق بیفتد.

آیات الاحکام, عقد, مشروعیت عقد, فاضل مقداد, جصاص