محمدعلی شاه حیدری - دانشجوی دکتری، گروه تاریخ، واحد شوشتر، دانشگاه آزاد اسلامی، شوشتر، ایران.
غفار پوربختیار - استادیار، گروه تاریخ، واحدشوشتر، دانشگاه آزاد اسلامی، شوشتر، ایران.
عبدالعزیز موحد - استادیار، گروه تاریخ، واحدشوشتر، دانشگاه آزاد اسلامی، شوشتر، ایران.

تشویق بی نظیر اسلام به فراگیری علوم از جمله تاکید فراوان بر بهداشت وسلامت جسم وروان، مسلمین را واداشت تا به علم طب بیش از دیگر علوم اهمیت قائل شوند و آنرا از شریفترین علمها به شمار آورند. فتح کشورهای دارای تمدن کهن به قلمرو جهان اسلام ، ارتباطات علمی و فرهنگی گسترده ای میان اعراب و سایر افراد سرزمینهای فتح شده ایجاد نمود.از سویی توجه خاص مسلمانان و خلفا و امرای آنها به علم طب باعث شد تا اعراب بتوانند از دستاوردهای غنی و عظیم آن سرزمینها و سایرممالک دیگر در زمینه علم فوق بهره و برای انتقال بهتر مفاهیم پزشکی آن سرزمینها از مترجمان زبده ای در این راستا نیز استفاده کنند. این امور موجبات ظهور متفکران ومحققان منحصر به فردی در جهان اسلام گردید تا با شیوه های ابداعی خویش در درمان بیماریها و نیز با تالیفات گرانقدر خود سهم و نقش قابل توجهی را در پیشبرد دانش پزشکی بعمل آوردند. پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیلی، در پی پاسخ به این پرسش است که چه عواملی در رشد و شکوفایی طب در جامعه تمدنی اسلام خصوصا در قرون ( ۳ و ۴ ه) تاثیر داشته اند؟ لذا فرضیه پژوهش برآن است که وجود ظرفیتهای مناسبی چون تشویق اسلام و سنت نبوی ، تاثیر جندیشاپور، نهضت ترجمه ، تشویق خلفا و حکما و تلاش علمای برجسته این عرصه را در رشد و بالندگی طب مورد بررسی وتبیین قرار دهد.

دیدگاه اسلام, نقش خلفاو امرا, نهضت ترجمه, تلاش علما