سید محمد طباطبایی - دانشیار گروه روابط بین الملل دانشگاه علامه طباطبایی(ره) تهران، ایران
عطا بهرامی - دانشجوی دکتری روابط بین الملل دانشگاه علامه طباطبایی(ره) تهران ، ایران (نویسنده مسئول)

وام، جریان اعتبارات و سرمایه گذاری خارجی از پایان جنگ جهانی دوم و ظهور سیستم برتن وودز تاکنون به ابزار اصلی در ارتقا یا تضعیف اقتصادی کشورها تبدیل شده است. هژمونی آمریکا از سازوکار هدایت وامهای بین المللی برای تعیین جایگاه کشورها در نظام جهانی استفاده می کند. ترکیه از آغاز حاکمیت حزب عدالت و توسعه با بهره گیری از وام و اعتبارات بین المللی به رشد اقتصادی بالایی در دو دهه اخیر دست یافته و برای حفظ سرمایه گذاری خارجی به عنوان موتور اصلی رشد اقتصادی؛ در سیاست منطقه ای خود بازنگری کرده است. بنابراین هدف پژوهش؛ بررسی تاثیر ورود سرمایه خارجی، وام و اعتبارات بین المللی بر سیاست منطقه ای ترکیه با هدایت فدرال رزرو آمریکا، است. سوال اصلی پژوهش اینگونه طرح می شود که؛ جریان وام دهی برای ایجاد رشد اقتصادی در ترکیه که در آغاز به دنبال سیاست صفر مشکلات با همسایگان بود، چگونه باعث تغییر سیاست خارجی ترکیه شده است؟ این پژوهش از نوع تبیینی-موردی و از نظر هدف توسعه ای است که از داده های آماری از منابع اصلی با روش منطقی بهره می گیرد. یافته های پژوهش نشان می دهد که؛ متغیر اصلی در رشد اقتصادی ترکیه در دوران حاکمیت حزب عدالت و توسعه، وامهای بین المللی با هدایت فدرال رزرو بوده و در نهایت با به گروگان گرفتن رشد اقتصادی ترکیه با ابزار تهدید به قطع زنجیره وام ها، حزب عدالت و توسعه را وادار به همراهی با سیاست خاورمیانه ای ایالات متحده کرده است.

ترکیه, ایالات متحده, وامهای بین المللی, فدرال رزرو, حزب عدالت و توسعه