خیراله پروین - استاد گروه حقوق عمومی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
علیرضا برنجی باقری - گروه حقوق عمومی، واحد قشم، دانشگاه آزاد اسلامی، قشم، ایران.
محمد حسن حبیبی - استادیار گروه حقوق عمومی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

امروزه کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه به نقش پراهمیت مناطق آزاد در رشد و شکوفایی اقتصاد ملی پی برده و تمام توان خود را به کار گرفته تا بیشترین سود را در عرصه رقابت جهانی عاید خود سازند. مناطق آزاد ایران به علت وسعت بالایی که نسبت به سایر مناطق آزاد کشورهای دیگر دارند از موقعیت خاصی برخوردارند که اگر فرصت های موجود به نحو احسن مدیریت گردد، رشد و شکوفایی اقتصاد کشور عزیزمان در عرصه های مختلف را شاهد خواهیم بود. اما آنچه که از عملکرد مناطق آزاد کشور تاکنون مشاهده شده نشانگر این است که متاسفانه این مناطق هنوز نتوانسته اند به استانداردهای مد نظر نزدیک گردند و نوعی تورم قانون در این مناطق دیده می شود. در ابتدا مقررات مناطق آزاد برای حل مشکلات و مسائل این مناطق پیش بینی و تصویب شد اما پس از مدتی، نارسایی های این مقررات در عرصه های مختلف موجب گردید که اجبارا به قانون کار مراجعه گردد و سپس این دوگانگی باعث سردرگمی و بروز مشکلات اقشار مختلف، علی الخصوص مسائل مابین کارگر و کارفرما گردید. بدیهی است که وجود قانونی جامع و کامل برای مدیریت توسعه این مناطق از اصول اساسی موفقیت است. لذا در این مقاله سعی بر آن است که به بررسی روابط کار در مناطق آزاد که نقش بسزایی در توسعه این مناطق دارد پرداخته و در نتیجه مقررات مناطق آزاد و مشکلات بوجود آمده از نارسایی ها ی آن، مورد توجه قرار گرفته و پیشنهادات کاربردی برای رفع مشکلات، ارائه شده است.

مناطق آزاد, مقررات مناطق آزاد, قانون کار, کارگر و کارفرما