تاثیر تیمار پلاسمای سرد اتمسفری بر برخی خصوصیات کیفی پسته تازه طی انبارمانی

پژوهش حاضر باهدف ارزیابی کاربرد پلاسما در حفظ کیفیت پسته تازه رقم احمد آقایی در طول نگهداری و انتخاب نوع گاز ورودی پلاسما و ولتاژ بهینه انجام شد. تیمار پلاسمای سرد اتمسفری (ACP) بر شاخص های کمی و کیفی پس از برداشت پسته تازه مورد بررسی قرار گرفت. تیمارها شامل سه نوع گاز (آرگون، نیتروژن و اکسیژن)، دو ولتاژ ۰)، ۵ و (۷/۵ و سه زمان (ابتدای انبارمانی، ۲۵ و ۵۰ روز پس از ذخیره سازی) بود. نتایج حاصل از آنالیز آماری نشان داد که تمامی نمونه های تیمار شده با پلاسما سبب افزایش فعالیت پلی فنل اکسیداز((PPO نسبت به شاهد شد و تیمار پلاسما با گاز آرگون در هردو ولتاژ(۵ و (۷ ۵ بهترین نتایج را نشان داد. همچنین، تیمار پلاسما آرگون با ولتاژ ۵ و ۷ ۵ کاهش مشخصی را بر میزان مالون دی آلدئید (MDA) در مقایسه با شاهد نشان داد .(P< ۰.۰۵) آنایز داده ها نشان داد تیمار پلاسما اثرات جزئی بر آب آزاد داشتند ، اما ویژگی حسی پسته تازه را تا ۵۰ روز پس از دخیره سازی در حد بهینه حفظ کردند. این پژوهش نتایج امیدوارکننده ای در مورد استفاده از تیمار پلاسما به عنوان ابزاری برای بهبود فعالیت آنزیمی و در عین حال حفظ کیفیت تغدیه ای پسته تازه در طول مدت انبار مانی ارائه میدهد.

Keywords:

پسته تازه , پلاسمای سرد اتمسفری , فعالیت آنزیمی , مالون دی آلدئید