تاثیر پارامترهای هواشناسی در انتشار آلودگی هوای شهر تهران و تعیین وضعیت آن با استفاده از زمین آمار و سیستم اطلاعات جغرافیایی

در سالهای اخیر آلودگی هوای تهران به یکی از معضلات بسیار مهم شهری تبدیل شده است. شهر تهران با جمعیتی در حدود ۱۵ میلیون نفر از نظر آلودگی هوا جزو شهرهای اول در جهان بوده و امروزه این آلودگیشدت بیشتری یافته است. بررسی دقیق و لحظه به لحظه آلودگی هوای تهران و تعیین نقاط متراکم آلودگی از اهمیت بسیار زیادی در تعیین منابع آلاینده برخوردار است. هدف از این تحقیق بررسی تعیین وضعیت آلودگیهوای شهر تهران با استفاده از زمین آمار و سیستم اطلاعات جغرافیایی در بازه سال ۱۴۰۰ است. در این تحقیق ابتدا با بررسی تغییرات آلودگی هوا در سال ۹۵ بر اساس غلظت میزان آلاینده های PM۲.۵، PM۱۰، SO۲، CO و NO۲ در طول چهار فصل از سال از ۱۳ ایستگاه سنجش آلاینده، داده ها جمع آوری شد. سپس با کمک نرم افزار GIS پهنه بندی مقدار انتشار این آلاینده ها مشخص شد. در نهایت با آزمون آماری رگرسیون دوطرفه میزان ارتباط معناداری انتشار این آلاینده ها با پارامترهای هواشناسی دما، رطوبت و سرعت باد مشخص شد. نتایج تحقیق نشان داد تمامی آلاینده ها در اکثر نقاط اندازه گیری بالاتر از استاندارد تعیین شده توسط سازمان حفاظت محیط زیست ایران می باشد. فقط در مورد منوکسید کربن در شمال شهر تهران این مقدار کمی پایین تر از استاندارد بود. همبستگی آلاینده ها و پارامترهای هواشناسی نشان داد که آلاینده های هوا در سطح معناداری (P=۰.۰۵) رابطه مستقیمی با پارامترهای هواشناسی مانند رطوبت نسبی، دما و سرعت باد نشان دادند.

Keywords:

تهران , آلودگی هوا , ذرات معلق , سیستم اطلاعات جغرافیایی , GIS