سیداشرف مجیدی - دانش آموخته کارشناسی ارشد حقوق جزا وجرم شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحدعلوم و تحقیقات تهران کردستان

ماهیت جرم افساد فی الارض عبارت است از: ایجاد آشوب اجتماعی، و هم چنین اقدام به هر عملی با قصد به فساد کشاندن گسترده جامعه اسلامی و تلاش در راستای برهم زدن امنیت اجتماعی و اقتصادی مردم، هدف از بیان آن، مشخص نمودن موضوع حدی و تعزیری جرم مذکور با توجه به دیدگاه فقه شافعی و قوانین موضوعه کیفری ایران برای مقابله با مفسدان. ضمنا با تعمق در فقه شافعی و تامل در فلسفه عمیق ماده ۲۸۶ قانون مجازات اسلامی مصوب سال ۱۳۹۲ و اجرای آن در مورد جرم مذکور اعم از حد یا تعزیر به روشنی در می یابیم که در وضع و تشریع قوانین، انسان و ارزشهای والای انسانی، پیش از هر چیزد یگری مطرح و مد نظر بوده است. و هم چنین با کثرت ابهامات موجود درمورد جرم » افساد فی الارض« و حد و مرز آن، تشخیص فرد مجرم از غیر مجرم در دادگاه های جزایی ایران، عملی بس دشوار است لذا با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی، نتایج حاصله اینست که مجازاتهای وضع شده از سوی شارع مقدس و قوانین موضوعه به حقیقت، مانع و باز دارنده هستند، ازاین طریق میتوان صیانت از امنیت اجتماعی و اقتصادی مردم و ایجاد ثبات اقتصادی برای جامعه را به ارمغان آورد. بنابراین با بررسی این پژوهش و واکاوی مسئله مورد نظر از دیدگاه تطبیقی فقه شافعی و حقوق کیفری ایران، میتوان دید وسیعی در مورد جرم مذکور از منظر علمای علم حقوق قرار داد، تا راه گشای مسائل حقوقی گردد.

افساد فی الارض، مجازات، فقه شافعی، حقوق کیفری ایران