فاطمه جهازی - دانشجوی کارشناسی دانشگاه فرهنگیان

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش شعرخوانی بر حافظه فعال دانش آموزان مقطع ابتدایی به انجام رسید. این پژوهش به شیوه تحقیق شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون انجام شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان مقطع ابتدایی منطقه ۱۰تهران سال ۱۴۰۱- ۱۴۰۰ بوده است. در این پژوهش با توجه به اینکه از طرح شبه آزمایشی استفاده گردید، تلاش بر این بود که تعداد عط نفر از جامعه دانش آموزان مقطع ابتدایی، به عنوان نمونه انتخاب شده و به طور تصادفی در دو گروه مساوی آزمایش (۲۰ نفر)، و گواه (۲۰ نفر)، جایگزین شد. افظه فعال در این پژوهش از طریق آزمونی که توسط کورنولدی (۱۹۹۵)، طراحی و مورد استفاده قرار گرفته است اندازه گیری گردید. در پژوهش حاضر از تحلیل کوواریانس برای بررسی اثربخشی آموزش شعرخوانی بر حافظه فعال دانش آموزان مقطع ابتدایی استفاده شد. نتایج پژوهش نشان دادند که میانگین حافظه فعال در گروهی از دانش آموزان که به آموزش شعرخوانی دیدهاند با گروهی که به روش شعرخوانی آموزش ندیده اند متفاوت است و نمره حافظه فعال آنها بالاتر می باشد. یعنی آموزش ریاضی به روش شعرخوانی تاثیر معناداری بر حافظه فعال دانش آموزان مقطع ابتدایی تاثیر دارد و باعث افزایش حافظه فعال آن ها میگردد.

آموزش شعرخوانی، حافظه فعال، دانش آموزان مقطع ابتدایی