خدیجه کریمی - گروه حقوق عمومی ، واحد شیراز ، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز ، داریون
نگار رسام - دانشجوی کارشناسی حقوق دانشگاه ازاد اسلامی واحد داریون

رشد روز افزون جمعیت و تمرکز آنها در شهرها آثار مخرب و اغلب فاجعه آمیزی را بر زندگی بشر می گذارد وشهرها را در معرض بحران های ناگوار از جمله نزول زیربناهای موجود، ، آلودگی های زیست محیطی، خطر کمبودو اتمام منابع طبیعی و در نهایت اتلاف سرمایه های طبیعی و انسانی قرار می دهد. از همین رو لازم است در شیوهسنتی مدیریت شهرها تجدید نظر نمود و شیوه های جدید مبتنی بر مدیریت واحد شهری بصورت هوشمند راجایگزین نمود. شهر الکترونیکی یکی از نمودهای پیشرفته توسعه فناوری ارتباطات و اطلاعات در عرصه اجتماعی،سیاسی و اقتصادی است. امروزه با استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات، از طریق آنلاین کردن اطلاعات عمومیو مبادله ها، یک دولت به شهروندان این امکان را میدهد که دسترسی آسان تری به خدمات عمومی و همچنینتعاملات بی واسطه تری با ادارات رسمی، داشته باشند. آنچه قابل توجه است این هست که آموزش شهروندالکترونیک یکی از کلیدی ترین و مهم ترین پارامترهایی است که در موفقیت اعضای جامعه و درنتیجه شهرالکترونیک موثر است هوشمندسازی یک جامعه شهری تاثیر قابل توجهی بر کیفیت زندگی شهروندان خواهدگذاشت که اندیشمندان بر مبنای آن اصطلاح زندگی هوشمند را ارائه داده اند شهر الکترونیک یک اختراع و یایک پیشنهاد نوآورانه نیست بلکه واقعیتی است که بر اساس نیاز جای خود را باز میکند اگر امروز چشم خود را برنیاز ببندیم فردا با ید با پرداخت هزینه بیشتر قدم در اجرا ی آن بگذاریم هدف این مقاله ارزیابی ابعاد شهرالکترونیک و معرفی اصول ونقش شهر هوشمند و دولت الکترونیک در توسعه پایدار شاخص های آن است با روشتوصیفی و بر پایه اطلاعات کتابخانه ای و الگوی کاربردی که به صورت مروری تحلیلی به رشته تحریر در آمده است

دولت الکترونیک، شهر الکترونیک، شهر هوشمند، توسعه پایدار، زندگی هوشمند، کیفیت زندگی