حسین بخشعلی زاده - کارشناسی مدیریت صنعتی، شهرداری ماکو، ماکو، ایران

دنیای امروز دنیای سازمانهاست و نیروی انسانی بعنوان با ارزش ترین منابع سازمانی، متولیان آن محسوب شده و این سازمانها هستند که به خاطرخدمت رسانی به افراد وجود دارند و نه افراد برای خدمت کردن به سازمانها. دراین راستا اگر سازمانی بخواهد در اقتصاد و امور کاری خود پیشتاز بوده و در عرصه رقابت عقب نماند، باید از نیروی انسانی متخصص، خالق و باانگیزه بالا برخوردار باشد. منابع انسانی، اساس ثروت واقعی یک سازمان را تشکیل میدهند. و نقش منابع انسانی ماهر و کارآمد در تحقق اهداف سازمان، امری بدیهی و غیرقابل انکار است و شکی نیست که ثروت ملی یک کشور و به عبارت بهتر سرمایه انسانی در قالب مهارتها، سازمانها و انگیزه هایشان ظاهر میشود.کارکنان زمانی میتوانند به خوبی از عهده وظایف محوله برآیند که از مهارت، دانش و توانایی لازم برخوردار بوده و اهداف سازمان را بهخوبی بشناسند. ابزاری که میتواند در این زمینه به کمک مدیران بشتابد، فرایند توانمندسازی است و کیفیت و توانمندی نیروی انسانی، مهمترین عامل بقا و حیات سازمان است. نیروی انسانی توانمند، سازمان توانمند را بوجود میآورد از این رو توانمندسنازی به یکی از مهم ترین موضوعات روز مبدل گشته و موفقیت سازمانها را تامین میکند. هدف مقاله حاضر، بررسی تاثیر توانمندسازی کارکنان بر توسعه سازمانی است لذا به بررسی ادبیات تحقیق پرداخته می شود که در ادامه به بررسی هر یک از مولفه های بررسی شده در تحقیق شامل توانمندسازی و ابعاد مختلف و نظریات و دیدگاه هایی که در رابطه با هر یک از این متغیرها وجود دارد پرداخته میشود و در قسمت آخر تحقیقات انجام شده مرتبط با موضوع تحقیق در قالب تحقیقات داخلی و خارجی آورده شده است.

توانمندسازی، ابعاد توانمندسازی، نیروی انسانی، مدل توانمندسازی