آیا زندگی خوابگاهی تاثیری بر سطح علمی دانشجویان دارد؟( مورد مطالعاتی: دانشگاه فرهنگیان شهید رجایی اصفهان)

دانشجویان در هر جامعه ای واحد های علمی آن کشور محسوب خواهند شد و نقش برجسته ای در زمینه پیشرفت علمی و بهبود شرایط کشور ایفا میکنند؛ بالاخص اگر منظور از دانشجویان، معلمانی باشند که قرار است نسل آینده کشور را تربیت کنند.هدف از این پژوهش بررسی کیفیت زندگی خوابگاه دانشگاه فرهنگیان و اثرات آن روی پیشرفت علمی دانشجویان است. مطالعه حاضر، یک مطالعه کمی، از نوع پرسشنامه ای است. جامعه آماری پژوهش ۵۰ نفر از دانشجویان ساکن خوابگاه است که به صورت تصادفی از بین دانشجویان ورودی سال ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸ انتخاب شده است. پرسشنامه شامل ۴۰ سوال درباره جنبه های مختلف روانی، جسمانی، رفاهی و محیطی است و سعی بر آن بوده تا تمامی جنبه های مرتبط با سطح علمی دانشجویان خوابگاه بررسی شود. نتایج پژوهش شامل تعدد زیاد دانشجویان در اتاق ها و سالن مطالعه که سبب کمبود فضای مناسب برای دانشجویان شده است، در همین راستا امکانات متناسب با تعداد دانشجویان در اختیارشان قرار نمیگیرد ضمن اینکه همین تعداد زیاد افراد، تولید آلودگی صوتی از جانب دانشجویان را بالا میبرد. از جمله عوامل موثر در یادگیری و سلامت جسمی، تغذیه مناسب است اما طبق نتایج کیفیت غذایی خوب ارزیابی نشده است. زندگی در خوابگاه عوامل مثبتی در جهت افزایش کیفیت یادگیری نیز دارد؛ روحیه همکاری و انگیزه ای که دانشجویان در خوابگاه برای مطالعه دارند، سطح یادگیری دانشجویان را بالا میبرد. این نتایج نشان میدهد مشکل عدیده ی خوابگاه رجایی، مربوط به کمبود امکانات رفاهی است. نتایج حاصل از این پژوهش میتواند برای مدیران و مسئولین دانشگاه فرهنگیان و در دیدگاه گسترده تر، مدیران سایر دانشگاه های کشورمورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

امکانات رفاهی , شرایط محیطی , دانشگاه فرهنگیان , کیفیت زندگی خوابگاهی , دانش و آگاهی , کیفیت یادگیری.