مجیدرضا کریمی
عباس خواجه ائی

هدف پژوهش حاضر «بررسی راهکارهای جلب مشارکت های مردمی با پلیس از دیدگاه شهروندان بوشهری و کارشناسان انتظامی در راستای ارتقاء امنیت اجتماعی در شهرستان بوشهر در سال ۱۳۹۴» است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه ساکنان بالای ۱۵ سال این شهرستان، حجم نمونه تحقیق ۳۸۴ نفر و روش پژوهش، توصیفی-پیمایشی می باشد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری در دو سطح توصیفی و استنباطی شامل میانگین، آزمون های t دو نمونه ی مستقل، ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی شفه استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که: بین ارزیابی شهروندان و کارشناسان انتظامی، پاسخگویان شهری و روستایی از راهکارهای جلب مشارکت مردمی در سطح ۵% تفاوت معنادار آماری وجود داشته اما بین ارزیابی شهروندان دارای سابقه مشارکت و فاقد سابقه مشارکت از راهکارهای جلب مشارکت مردمی تفاوت معنادار آماری وجود ندارد؛ بین وضعیت شغلی و سطح تحصیلات پاسخگویان با میزان ارزیابی راهکارهای جلب مشارکت مردمی در سطح ۵% تفاوت معناداری آماری وجود داشته اما بین گروه های درآمدی پاسخگویان با میزان ارزیابی راهکارهای جلب مشارکت مردمی تفاوت معنادار آماری وجود ندارد؛ همچنین بین میزان مشارکت اجتماعی کارشناسان انتظامی با چگونگی ارزیابی آنان از راهکارهای جلب مشارکت مردمی رابطه معنادار آماری وجود ندارد.

مشارکت مردمی, راهکار, امنیت اجتماعی, جلب مشارکت, پلیس, بوشهر