اسماعیل عبدالهی
ارسلان کوشا
صمد میرفردی

زمینه و هدف: در جوامع هر چه تعداد ماموران پلیس بیشتر باشد، جرائم کمتر خواهد شد. در حالی که شهروندان و مقامات عمومی اغلب از این دیدگاه حمایت می کنند، دیگران ادعا می کنند که پلیس در حضور نهادهای اجتماعی بسیار قدرتمندتر، مانند خانواده و بازار کار، مشارکتی محدود در زمینه پیشگیری از وقوع جرم دارد. به نظر می رسد حقیقت در حد وسط این نظریه واقع شده است. لذا هدف این تحقیق بررسی نقش راهبردی پلیس در کاهش میزان بزهکاری در استان بوشهر می باشد. روش: انجام این تحقیق روش توصیفی و پیمایشی می باشد. و با ابزار پرسشنامه داده ها گرداوری گردید. یافته ها و نتایج تحقیق نشان داد: بیشتر شدن تعداد ماموران از وقوع جرم پیشگیری می کند یا خیر، وابسته به آن است که آن ها تا چه اندازه می توانند بر اهداف، وظایف، اماکن، زمانها و مردم خاص متمرکز گردند. مهمتر از همه، این مسئله به آن بستگی دارد که پلیس اماکنی باشند که جرائم جدی در آن ها بیشتر رخ می دهد و نیز در زمانهایی که احتمال وقوع جرم بیش از هر زمان دیگر است. از این حالت با عنوان امور پلیسی مبتنی بر عوامل خطرزا یاد می شود. ارزش امور پلیسی که بر عوامل خطرزا متمرکز است، مهم ترین نتیجه حاصله پس از سه دهه تحقیق است. صرفا به کارگیری پلیس بیشتر، مانع از وقوع جرائم جدی نمی شود، امور پلیسی جامعه گرا، برون تمرکز بر عوامل خطر جرم، هیچ تاثیری بر جرم ندارد. اما عواملی همچون گشت های هدایت شده پلیس، بازداشت های پیشگیرانه و حل مشکلات در نقاط جرم خیز، باعث پیشگیری از وقوع جرم شده است.

نقش راهبردی پلیس, جرم, کاهش میزان بزهکاری, استان بوشهر