جلال عالی نژادیان

اینترنت که یکی از تاثیرگذارترین ابداعات انسانی در قرن اخیر محسوب می شود، با کارکردهای متنوع و اثر بخش خود، کیفیت و کارآیی جنبه های مختلف زندگی را تحت تاثیر قرار داده است. در آغاز، اینترنت به عنوان سازوکاری برای تبادل اطلاعات و داده های علمی – پژوهشی شروع به کار کرد و رفته رفته خود را به عنوان ابزاری ارتباطی، به عرصه اجتماع کشاند. این شیوه جدید ارتباطی بر پایه ایجاد رابطه مستقیم اما غیر رو در رو، با حذف مرزهای جغرافیایی، مفهوم شهروندی دنیای مجازی را حقیقت بخشید؛ به گونه ای که بسیاری بر این باورند حال و آینده جامعه انسانی به واسطه گسترش و تعمیق شبکه های اجتماعی مجازی رقم خواهد خورد. در سالهای اخیر استفاده از شبکه های اجتماعی در بین جوانان افزایش یافته است. استفاده از این شبکه ها علیرغم برخی محاسن، معایب و مضرات زیادی دارد ولی با این حال همچنان گرایش زیادی به آن وجود دارد. جوانان روزانه ساعت های زیادی از وقت خود را در این شبکه ها می گذرانند و این باعث از بین رفتن فرصت های زیادی می شود که می تواند صرف پرداختن به امور مهمتری شود. نظریات بسیاری در تبیین گرایش جوانان به شبکه های اجتماعی مجازی وجود دارد و علوم مختلف روان شناسی، پزشکی، جامعه شناسی، رایانه ای، حقوق و اخلاق، هر یک از زوایای گوناگونی این پدیده را مورد بررسی قرار داده اند. در این نوشتار از منظر حقوقی این موضوع بررسی خواهد گردید. در این مقاله، سعی شده است با علت یابی گرایش جوانان به شبکه اجتماعی مجازی برای یافتن راهکارهایی برای تغییر ذایقه جوانان به سمت انجام امور مفیدتر و به کارگیری استعداد و دانش و تجربه جوانان در امور مهم جامعه، روش های پیشگیری از آن را در فضای سایبر مطرح نماید.

شبکه مجازی, شبکه های اجتماعی مجازی, رایانه, فضای سایبر, علت شناسی, پیشگیری در فضای سایبر