بررسی وضعیت سبک های زندگی و ارتباط آن با سلامت روان در کارکنان فرماندهی انتظامی استان بوشهر

هدف اساسی طرح حاضر بررسی وضعیت سبک زندگی و سلامت روان وهمچنین رابطه بین این دو متغیر در کارکنان فرماندهی انتظامی استان بوشهر است. جامعه تحقیق شامل کلیه کارکنان انتظامی آن فرماندهی بوده وحجم نمونه شامل ۳۵۶ نفر از کارکنان رسته های مختلف شغلی است که به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب و به پرسشنامه های پژوهش حاضر یعنی پرسشنامه های سلامت عمومی (GHQ) و نیمرخ سبک زندگی ارتقاء ذهنی سلامتی(HPIPII) پاسخ داده اند. بنابراین تحقیق حاضر از نظر ماهیت جزء تحقیقات پیمایشی و از نظر هدف جزء تحقیقات کاربردی است. نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد اولا میانگین رتبه ای ابعاد سبک زندگی در کارکنان فرماندهی انتظامی بوشهر به ترتیب شامل تعالی معنوی(۵۸/۴)، روابط بین فردی(۳۱/۴)، مسئولیت پذیری در برابر سلامت(۵۹/۳)، تغذیه(۲۳/۳)، فعالیت جسمانی(۶۵/۲) و مدیریت استرس(۶۳/۲) بوده و این تفاوت میانگین معنادار است. ثانیا بین علائم مشکلات روانشناختی و سبک زندگی رابطه ای منفی و معنادار (۴۸/۰-=R) وجود دارد. همچنین بین درجات و رسته های مختلف شغلی در یک زندگی تفاوت ها معنا دار بوده ولی سبک زندگی با سن، تحصیلات و سنوات خدمتی گروه نمونه رابطه معنادار ندارد. بنابراین می توان گفت وضعیت سبک زندگی درکارکنان فرماندهی انتظامی بوشهر در حد نسبتا مطلوبی بوده و بین این متغیر با سلامت روان کارکنان رابطه معناداری وجود دارد.

Keywords:

سبک زندگی , سلامت روان , تعالی معنوی , روابط بین فردی , سلامت , اختلال