عای اصغر احمدی کیش - دانش آموخته کارشناسی ارشد توسعه روستایی، گروه مدیریت توسعه روستایی، دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج
مصطفی احمدوند - دانشیار ترویج و توسعه ی کشاورزی دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج
مریم شریف زاده - استادیار ترویج و آموزش کشاورزی، گروه مدیریت توسعه روستایی، دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج

هدف مطالعه ی حاضر بررسی علل توسعه نیافتگی مناطق روستایی بخش مارگون در شهرستان بویراحمد بود. برای این منظور، نخست با استفاده از روش اسکالوگرام گاتمن روستاهای توسعه یافته و توسعه نیافته بخش مارگون شناسایی و تفکیک شدند. آنگاه سه روستا با بیشترین سطح توسعه یافتگی و سه روستا با کمترین سطح توسعه یافتگی (توسعه نیافته) گزینش شدند. سپس، ۳۰ درصد از سرپرستان خانوارهای هر روستا به عنوان نمونه انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. به این ترتیب ۲۲۵ سرپرست خانوار در این پژوهش شرکت داشتند. به منظور جمع آوری داده ها، از پرسش نامه و به منظور تجزیه و تحلیل آن ها از تحلیل عاملی، مقایسه میانگین ها و تابع تشخیص بهره گرفته شد. در این زمینه ابتدا به منظور سنجش انسجام درونی داده ها برای بهره گیری از تکنیک تحلیل عاملی از آزمون KMO و آماره بارتلت استفاده شد. در این بررسی با توجه به ملاک کیسر، ده عامل با مقدار ویژه بالاتر از یک استخراج شدند که عامل های مدیریتی، اجتماعی، زمینه ای، نگرشی، زیربنایی، رضایتی، فردی، مشارکتی، اخلاقی و مالی و اعتباری نام گذاری گردیدند. این عوامل در مجموع ۷۳/۲۱ درصد از واریانس کل عامل ها را تبیین نمودند. همچنین یافته های حاصل از مقایسه میانگین ها نشان داد که وضعیت عامل های اجتماعی، مالی و اعتباری، مشارکتی، زیربنایی، اخلاقی و فردی در دو گروه روستاهای توسع ه یافته و توسعه نیافته به طور معناداری متفاوت بود. برای تعیین اهمیت و جایگاه هر یک از این عوامل در تفکیک دو گروه روستاهای توسعه یافته و توسعه نیافته از تابع تشخیص استفاده به عمل آمد که عامل عمرانی با وزن تشخیص (۰/۶۶۲)، مالی و اعتباری (۰/۴۹۷) و مشارکتی (۰/۴۷۱) بیشترین سهم را در تفکیک روستاهای توسعه یافته از توسعه نیافته داشتند.

تحلیل عاملی, ترویج کشاورزی, توسعه نیافتگی, توسعه روستایی, مارگون, بویراحمد